Hediye//Minsung

BÖLÜM 10:HASTANELİK OLMAK

Hyunjin'den:

Dün okula geç kalmıştım. Bütün gece Jeongin'i düşünmekten uyuyamadım ve uyanınca da birinci dersin ortalarındaydık. Okula yetiştiğimde dolaptan eşya alan arkadaşım Jeongin'i müdürün çağırdığını söyleyince koşa koş üst kata müdürün yanına çıktım.

Müdür:Merhaba Hyunjin
Hyunjin:Günaydın hocam jeongin nerede
Müdür:Rehberlikte neden

Sesimi bile çıkartmadan aşağıya rehberliğin yanına koştum ve Jeongin'in söylediklerini duyunca kapıyı çalıp içeri girdim ve masanın üstündeki kağıdı çöpe atıp kalemi de kalemliğe koydum ve Jeongin'in suçsuz olduğunu söyleyip olaya müdahale ettim.

Zil çalınca Jeonginle beraber sınıfa çıktığımızda Jeongin diğerlerine kapıyı tutturup burnuma iki kere yumruk atmıştı. Burnumdan yere kan damlaları düşerken n.öğretmen benim için ambulans çağırınca jeongin'de kaçak bir şekilde ambulansa binmişti.

Jeongin'in kaçak bindiği ambulansın içindeyken hemşire burnuma pansuman yaparken jeongin de kıkırdıyordu. Kıkırdayan Jeongin'e ters bir bakış attım ve hemşirenin pansuman yaptığı burmunun sızlamasının geçmesini bekliyordum. Ruh hastası jeongin.

Hastaneye yakınken hemşire pansumanı bitirmişti ve bende kafamı Jeongin'e çevirip ona bakmaya başladım.

Jeongin:Ne bakıyorsun bana öyle
Hyunjin:Eve geçince yiyeceğin dayağı düşünüyorum Jeongin
Jeongin:İhii
Hyunjin:Ihı, bakalım hastanelik olunca ne yapacaksın
Jeongin:Sen mi beni hastanelik edeceksin, çok güldümmm
Hyunjin:Gül gül bakalım akşam da böyle gülecek misin
Jeongin:Göl göl bökölöm ökşöm dö böylö gölöcök mösön
Hyunjin:Kkkk

Ambulanstaki hemşire kıkırdayarak bizi seyrederken telefonla uğraşmaya başladı ve bizim devam eden kavgamıza sırıtmadan duramıyordu.

Ambulans hastanenin önünde durdu ve ikimizde ambulanstan inip hastaneye girdik ve danışmadan hasta girişini alıp doktora görünmek için sıra aldık. Beklerken Jeonginle olan hafif tartışmalarımız yanımızdaki teyzenin bizi seyretmesine neden oldu.

Y.teyze:Maşallah oğlum ne kadar da güzel kardeşsiniz siz
Jeongin:Efendim?
Y.teyze:Diyorum ki ne kadar da güzel kardeşsiniz
Jeongin:Kardeş değiliz teyzecim
Hyunjin:Evet teyzem kardeş değiliz biz
Y.teyze:Ya? Sevgili misiniz?
Jeongin:Ha-hayır
Y.teyze:Hadi çaktırmayın belli oluyor sevgili olduğunuz
Hyunjin:Sadece arkadaşız teyzecim
Jeongin:Evet teyzem sadece arkadaşız
Y.teyze:Tamam çocuğum

Dedi ve doktorun odasına giren yaşlı teyzenin arkasından tekrar atışmaya başladık.

Hyunjin:Görüyor musun yaptığını kadın bizi sevgili zannetti
Jeongin:Asıl senin yüzünden bizi sevgili zannetti kadın
Hyunjin:Senin yüzünden oldu benim suçum değil
Jeongin:Haa benim suçum yani iyi ben gidiyorum
Hyunjin:Jeongin dur gel buraya

Dedim ve peşinden gitmeye başladım. Onu fazla uzaklaşmamışken bileğinden kendime çektim ve arkadan beline sarıldım.

Hyunjin:Nereye gidiyorsun sen hm?
Jeongin:Bırakır mısın?
Hyunjin:Yoo hem beni bu hâle getir, hemde çek git olur mu böyle hm? Hadi geri dönüyoruz
Jeongin:İyi peki ama bir daha tartışma çıkarırsan cidden giderim
Hyunjin:Peki gitme tamam mı
Jeongin:Tamam kalırım

Yeniden doktor odasının önüne gittik ve sıra bize geldi;

Hemşire:Hwang Hyunjin
Hyunjin:Benim
Hemşire:Buyurun doktor bey sizi bekliyor.

İçeri girdiğimizde doktor karşına oturmam için eliyle koltuğu gösterdi ve ben oturunca Jeongin de sağ tarafıma oturdu. Doktor burnumda ki pamuğu tutan bandı çıkardı ve burnumu kontrol ettiği zaman bir kağıda röntgen doktorunun ismini yazdı ve bize oraya gittikten sonra ne yapmamız gerektiğini anlattı.

Bizde kağıtta yazan doktorun odasına gittik ve doktor Hyunjin'e bakıp röntgen cihazının önünü gösterdiğinde Hyunjin anlamadığı için doktora bakıyordu. Galiba en az iki dakikadır Hyunjin ve doktorun bakışmasını izledim. Hint dizilerinde ki karakterler bile bu kadar bakışmıyorlardı.

En sonunda Hyunjin'e bakıp röntgen cihazını gösterdiğim zaman bu seferde benimle bakışmak istermiş gibi bana döndü, en sonunda sinirlenip cihazın önüne geç diye bağırınca camın arkasındaki doktorların ikiside birbirlerine bakıp kıkırdamaya başladılar ve Hyunjin cihazın önüne geçtiğinde geri ciddiyetine kavuşan ikinci doktor Hyunjin'i yönlendirmeye ve diğer doktorda ciddileşmeye başladı.

En sonunda Hyunjin'in röntgeni çekilip doktora gönderilince bizde doktor odasına girdik ve doktorun konuşmasını dinledik.

Doktor Hyunjin'e kötü bir durum olmadığını ve sadece kılcal damardan kan geldiği için ciddi birşey olmadığını söyledi ve Hyunjin'in isteği ile 14 günlük rapor aldık ve hastane çıkışında bir taksiyle beraber eve dönmeden önce okula uğrayıp Hyunjin' in raporunu verdim ve eve geldiğimizde taksinin ücretini ödeyip binaya girdik.

Hyunjin'in evine girdiğimiz zaman siyah ve beyaz tonlar beklerken mavi ve beyaz tonlar görmek içimdeki soğuduğum mavi aşkını yeniden alevlendirmişti.

Doktorun Hyunjin'e yazdığı ağrı kesiciyi içmesi için ona bir tepside biraz yiyecek ve bir bardak su getirmiştim. Yemeğini yedikten 1-2 dakika sonra ağrı kesiciyi içti ve birkaç dakika sonra uykusunun gelmesiyle birlikte koltukta sohbet ederken uyuya kalmıştı.

Bang Chan'dan:

Jeongin 2-3 ders önce Hyunjin'i hastanelik etmişti. Arkadaşımı burnu kan içinde görünce hem Jeongin'e sinirlenmiş, hem de Hyunjin'i merak etmiştim.

Biten biyoloji dersinin ardından resim dersi vardı ve biz şuan teneffüsü sınıfta geçiriyorduk. Telefonu cebimden çıkardım ve Jeongin'e yazmaya başladım.
Yanıt çok gecikmemişti.

Bang Chan:Jeongin
Jeongin mesajlara bak

Jeongin:Ne var Bang Chan
Ne istiyorsun

Bang Chan:Hyunjin'in durumu sorucaktım.
Nasıl oldu Hyunjin

Jeongin:Doktor ciddi birşey
yok dedi.
Sadece burnu kanamış o kadar.

Bang Chan:Hmhm anladım.
Ne zaman dönecek okula Hyunjin?
Rapor aldınız mı?

Jeongin:İki hafta sonra dönecek
Boş yere iki hafta rapor aldık