Chapter 2

1.8K 37 3
                                    


MALOI'S POV





"Uy bakit parang nakasimangot kana" Saad ni stacey habang naglalakad kami palabas ng building. "Ang tagal mong lumabas sa office mo." Taray ko.

"Ay sorry naman, may ginawa lang ako"

Nilakad lang namin ang coffee shop dahil malapit naman iyon dito sa building kung saan ako nag w-work. Nang makarating kami ay kaagad kaming pumunta sa counter para pumili ng mga kape.

"What do you want?" Stacey asked. Hindi ko na siya napansin dahil nag text si colet, susunduin niya raw ako mamayang 6pm.

Hindi ko tuloy maiwasang ngumiti nanaman dahil sakaniya.

"Te ano magkakape paba tayo?" Asar nitong tanong na kinatawa ko dahil sa expression ng mukha niya. "Americano coffee, baka antukin ako eh" I said.


"Grabeng ngiti yan ah, baka mapunit na labi mo niyan" Saad niya pa habang kinukuha ang order namin. Naghahanap na kami ngayon ng mapwipwestuhan at sa second floor nga ang napili namin dahil kakaunti lang ang tao doon.


"Mag asawa ka na nga, ang bitter bitter mo na" Pang aasar ko sakaniya. "Hintayin mo darating yun" We laughed.


"Naalala mo paba yung red hair girl na nonchalant? She's also working at our building, take note she's also a greatest lawyer sa states" I took a zipped sa ice coffee ko.

"I saw her kanina, aayain ko nga sana eh pero I don't think she will come with us" Saad ko. "Kaya wala siyang asawa eh, kahit nung college nirereject niya lahat" I chuckled softly.


"Type mo?" Saad ko na nagpangiwi sa labi niya. "No way, I don't like noncholant noh" I shook my head as I smiled.








It's already 5:40 pm at naghahanda na ako dahil susunduin na ako ni colet at anak ko. Nag ayos lang ako saglit ng mukha ko at ng mga gamit ko bago lumabas. 

COLET TEXTED:

Correction "right now"

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Correction "right now"


Natawa naman ako sa message ni col, kahit kailan ka talaga. Siguro ay stress na yun dahil maagang nag o-out si col sa work niya para sunduin din sa school si nami.


Ilang minuto lang ang nakalipas ay dumating na sila and I can't stop laughing looking at maloi. Her hair was messy and nami was still crying,  lumapit ako at kinuha si namin from her.

"Baby why, why ikaw nag c-cry?" I talked like a baby. "Mama's milk are yucky" I laughed.

"Eh I don't know how to make it good" I kissed colet's lips ddahilan para magbago ang expression ng mukha nito. Sus lambing lang kapatapat nito eh.

"Umuwi na tayo, palitan na natin si nami" Biro pa ni colet at pinagbuksan kami ng pinto. I put nami on backseat  at gave her an Ipad. "Mama hindi ka namin bati" Nami said. I laughed softly as I move into front seat.


"What do you want me to cook for you hun?" Tanong ko habang inaayos ang setbealt ko. "Anything as long as ikaw magluluto." 


"Hun, I have hearing tomorrow and I think malalate ako bukas sa pag uwi" Kita ko ang pagnguso ng labi ni colet habang nag d-drive.


"Hey nagtatampo ka?" I chuckled. "No, I'm just gonn...a miss you" I sighed.

"Sus pabebe ka ha, after nito mag bakasyon tayo sa batanggas okay? I'll make bawi" I hold her hand. "Okay just be careful hun" Tumango ako and kissed her cheecks.

"Drive ka muna" Saad ko.

Umidlip na muna ako dahil medyo malayo yung house namin sa building kung saan ako nag w-work.

After ilang oras ay naramdaman ko ang mga labi ni col sa pisngi ko dahilan para magising ako. "We're here, nauna ng pumasok si nami with her yaya" Saad niya at inalalayan akong bumaba.


"I'll cook for us nalang, I know you are tired" I hold her waist as we entered sa house. "Wait you know how to cook?"


She just shrugged.

"Pag 'yan ha" Saway ko. "Trust me" I just nodded.


"Nami come here magpalit ka muna ng damit" Binuhat ko si nami at umakyat kami habang si colet ay busy sa pagluluto.

"Mommy alam mo si mama kanina sabay kami umiyak" Naptingin naman ako kay nami. "Huh? Bakit naman?"

"Kasi namiss ka namin" Bahagya akong napahawak sa ulo ko at pinipigilang hindi matawa. "Kulang nalang tatawagin na tayong OA family anak ko." Nami laughed.


Marahan kong binaba si nami sa bed atsaka naghanap ng damit niya. Mahilig sa mga dress si nami kaya kahit gusto ko siya ipagsuot ng mga shirt ay ayaw niya. Naimpluwensyahan din ni stacey gusto raw kikay lang si nami.



After ko siyang bihisan nang pang bahay mabuti nalang at kahit pangtulog ay sumusuot siya.


"Food is ready honey!" Rinig kong sigaw ni colet. Kaya kaagad na kaming bumaba ni nami. "Feeling ko pwede kanamag chef hun" Pagbibiro ko.


"Tikman mo muna"  Inusog niya ang upuan para kay nami at sa'kin. "Aling merna sumabay na rin po kayo" Mahihiya pa sana ang yaya ni nami pero pinilit namin siya.

Adobong manok ang niluto niya, one of my favorite na madalas ko ring lutuin sakanila. Marahan kong tikman iyon and I was teasing her with my face no expression.

"So how is it love?"

"Ahmmm" Nagpipigil na ako ng tawa ko.

"Tanggap ko na hindi masarap" Bumagsak ang balikat nito. Napansin ko naman si yayang hindi makakain at nakatingin lang sa amin. Si nami naman ako ay tumatawa na sa gilid.


"MASARAP!" Saad ko at natawa dahil parang iiyak na siya sa hiya. "Ano kaba of course masarap, tinuro ko sa'yo yung recipe eh" dagdag ko.


"Masarap ba yaya?" Paninigurado pa ni colet. "O-opo ma'am" I laughed. "How about you nami?" Tanong niya ulit ngunit ngumuso lang si nami, dinilaan naman siya ni colet.

Palagi talaga silang ganiyan.




"Hun about last night, ano yung pinag usapan niyo ni dad?" Napatigil ako sa pagkain ko dahil sa tanong ni colet.



"About us lang naman hun"






AUTHOR'S NOTE:

Somepart guys ay binabago ko for clear detail.

ROMCOM BY ROB DENIEL

BLIND IN LOVE Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon