BLIND IN LOVE

Chapter 10

JHOANNA'S POV

it's been a week since maloi was gone, colet has also changed. She's not eating at the right time, palagi na rin siyang umiinom. Ginagawan niyang umagahan, tanghalian at hapunan ang alak. Hindi na rin siya pumapasok sa trabaho, natatakot na kami ni gwen baka matanggal na siya.

Tumawag sa'kin ang sister ni colet na si aiah dahil nasa bar na naman daw si colet.  Hindi rin masundo ni ate aiah si colet dahil nasa ibang bansa na ito, bumalik lang siya nung nalaman niyang wala na si maloi.

Maloi's mother ay hindi pinayagan si colet na makita ulit si maloi, kaya naiintindihan ko si colet bakit siya nagkakaganito. Alam kong may maling ginawa si colet pero iba ang iniisip nila. Mahal na mahal ni colet si maloi, alam ko iyon dahil kaibigan ko siya.

"Par tama na, marami ka ng nainom." Bulong ko kay colet. "I want more, hindi pa naman ako natatamaan ano kaba" Saad niya pa kahit pumipikit-pikit na yung nata niya.

"You're already drunk col, stop doing this to yourself." Saway ko pero tinutulak niya ako. "It's all my fault jho" Ngayon ko lang nakita na ganito si colet. Kung nandito si maloi I'm sure siya ang pupunta sakaniya and if baby nami didn't die, colet wouldn't be like this.

"It's not you fault, walang may kasalanan col" I tapped her back. "Kung naging mabuti akong asawa hindi mawawala sa akin si loi" I'm just listening to her.

"I cheated on her, palagi kaming nagtatalo because of my anger. Pinagsisihan ko lahat ng ginawa ko, hindi manlang niya narinig yung sorry ko." Saad niya pa habang umiiyak.

"Everyone makes mistake col, hindi tayo perpekto. Alam ko namang you have a reason why you did that, kung bakit gusto mong makipag divorce." Saad ko pa.

"I missed her so much jho, I want to be with her again. With our duaghter, I miss our bonding as family" She's crying like a baby now. Hindi ko mapigilang hindi maiyak dahil sakaniya.

"Let's go home, pahinga kana" Saad ko at inakay siya papunta sa sasakyan. It's heavy in her heart knowing that she will never see loi and nami again.  Masakit din para sa'kin kung bakit nag kakaganito si colet, alam kong mabuting asawa si colet.

She want to divorce loi because of some reason na ngayon ay pinagsisihan na ni colet. Alam na lahat  ni colet ang pag tulong ni maloi sa daddy niya, alam na rin ni colet kung paano tulungan ni maloi si Mr. Vergara para mapawalang bisa ang mga kinakaharap nitong kaso sakaniya ng mga empleyado niya.

COLET'S POV ( FLASHBACKS )

"Because of you my daughter is dead now, I can't help you anymore Mr. Vergara." I was about to enter in dad's office when I heard maloi. 

"Hindi ko alam bakit ako pumayag na maging business lawyer ninyo, yes I was your daughter in law but not in this. Hindi ako nag aral ng law para mag tanggol ng criminal eh!" Ang tanging nagawa ko lang ay nakinig.

"Mr. Lopez died because you want to take her share, he's your business partner but you betrayed him." Napatakip ako sa bibig ko habang nakasilip sakanila. "Kung ito ang kinakailangan para makuha ang kompanya at masarili ko ang binuo naming negosyo gagawin ko." Dad said. I saw maloi shake her head.

"Naging maramot din si lopez, hinahayaan niyang bumagsak ang kompanya ko. Ginipit ko si lopez dahil wala siyang pake alam sa kompanya, gusto niya lang ang pera!" Giit pa ni dad.

"Gusto mong makaganti sa taong pumatay ng anak mo? Hindi ba't hindi pa nabibigyan ng hustisya ang aking apo?! Ipaghiganti mo siya." Saglit na tumahimik si maloi.

"What are you saying? Do you think I will do that? gusto mong mag higanti ako  gamit ang mga taong gusto ang hustisya para sa mga taong mahal nila?!" saad ni maloi. Marahan namang umupo si saddy sa kaniyang upuan at tinignan si maloi.

"Hindi mo makukuha ang hustisya kapag pinapairal mo ang puso mo, yang kahinaan mo hija. I know that nami's case was closed, hindi pa nahuli ang pumatay sa aking apo." My dad said.

"W-What?" I whispered.

"Ang sabi ng mga pulis maaring patay na ang lalaki."Nakita ko ang ang panghihina ni maloi dahilan para mapaupo nalang ito sa sofa.

Kaagad akong umalis nang palabas na si maloi. Tahimik ko aiyang hinintay na pumasok sa kwarto.

"Ahhhhh!" Nagulat ako nang pumasok si maloi. "H-hun?" Kaagad siyang lumapit sa akin hinalikan ako, hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin sa mga narinig ko.

"Kanina kapa dito?" Ramdam ko ang nginig sa boses niya. "Kakarating ko lang, what a good timing susunduin na sana kita sa office niyo"  Saad ko.

Hindi ko alam paano ko siya kakausapin ulit sa mga narinig ko kanina. Ang hirap, paano nila nagagawa ni dad 'to? Paano nila nakakayanang makita ang mga tao na naghihirap dahil sa mga ginagawa nila. Mahal na mahal ko si maloi pero dahil sa ginawa nila nawala ang anak ko.

"You heard it?" Napatingin ako kay maloi. "Uwi na tayo." Pinipigilan ko ang sarili kong hindi magalit sa bahay na'to dahil nandito si mom.

Tahimik akong nag d-drive habang siya tahimik ding nakatingin sa akin.

"I'm sorry, I was evil." Saad niya. Napahinto ako at lumabas ng kotse. Bakit? Bakit ikaw pa. I can't hold my tears anymore, hindi ko namamalayang sinisipa ko na ang gulong ng kotse na kinagulat ni maloi nang lumabas siya.

"Why did you do that loi?" Panimula ko. Nakayuko lang siya habang nakatayo. "Bakit ikaw pa? Bakit ka pumayag na maging sunod sunuran kay dad?!" Sigaw ko.

"H-hun s-sorry, sasabihin ko naman sa'yo pero—" Hindi na niya nasabi ang kasunod na linya nang magsalita ako agad. "Pero hindi mo ginawa! Loi. Nadamay yung anak natin dahil sa kagagawan ninyo!" Saad ko.

"Hindi ko aakalain na aabot sa ganito, natakot ako. Mahal na mahal kita col, that's why I did this. Alam ko kung gaano kahalaga sa'yo ang dad mo."  I shook my head.

"Pero ang naging kapalit ay anak natin loi, wala na si nami. Kaya ba ang bilis mo lang move on pagdating sa anak natin kasi kasalanan mo pala." Saad ko at binigay ko sakaniya ang susi.

"Mauna kana." Saad ko pa. Atsaka naglakad. "Col....I'm sorry" Sinundan pa ako ni maloi pero hinarap ko siya.

"Hindi kita kayang patawarin loi, anak natin yun loi!" Sigaw ko na nag paatras sakaniya. Nagsimula na akong naglakad at pumara ng taxi.

To be continue.....