BLIND IN LOVE

Chpater 4:

MALOI'S POV

"Asan ang sweldo ng mga empleyado!"

Ibinababa ko ang bintana ng kotse ko nang makita ang mga tao sa labas ng building kung saan ang office ko.

Mga nag rarally? Why?

Pagkababa ko ng kotse ko ay gulat akong may tumapon ng itlog sa mukha ko.

"LAWYER PERO HINDI TAPAT!" Sigaw ng lalaking may hawak ng mic. Naging sunod-sunod na ang pagtapon nila ng kamatis at itlog dahilan para lapitan na ako ng security guard.

Hindi ko alam bakit dito nila 'yan gingawa, hindi naman ito ang building ng company ni Mr. Vergara.

"Anong nangyayari?" Tanong ko kay atty. Lim nang salubungin niya ako. "Galit ang mga empleyado dahil sa naging kasong naipanalo mo, nabaliktad mo ang kaso ni Mr. Vergara." Parang akong tutumba sa ano mang oras.

"There's evidence na tama ang pagpapasahod sa mga empleyado ni dad." Saad ko ра.

"Nang matapos ang hearing natin last week at nanalo ka because of him, I know you really great in court but someone wants you to go down. Kaya niyang gumamit ng tao para mabaliktad lahat ng kasong kinasasangkutan niya at isa kana dun atty. maloi." Mikha uttered. "He used you."

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko ngayon, nanghihina ako dahil sa mga narinig ko. Me and colet's dad are good friend hindi ako makapaniwala na kaya niyang gawin yun sa akin and for what reason?

"Change your clothes, this is my extra you can use this" Abot ni atty. Lim nang mapansing puno nga ako ng itlog at kamatis.

Ang sakit nung bato niyo ha.

"Hiramin mo na teh wala akong extra dito" Sabat pa ni stacey habang tinatanggal sa buhok ko ang mga tirang kamatis at itlog. "Thank you mikhs" Ngumiti ako at kinuha ang damit.

Mabuti nalang at may shower sa office ko kaya dito na ako naligo dahil ang lagkit sa pakiramdam. Balak kong puntahan si Mr. Vergara ngayon para kausapin siya sa nangyari. 

After kong mag ayos ay hindi na ako nag dalawang isip na pumunta sa company building ni Mr. Vergara to fix things na hindi dapat palakihin.

Colet doesn't know about this, ayoko din sabihin dahil ayokong masira yung mag-ama.

Pagdating ko sa office ni Mr. Vergara ay sinalubong ako ng secretary niya. Akala ko ay makakausap ko na si Mr. Vergara pero ang sabi ay nasa ibang bansa raw for business trip.

"Fuck." Bulong ko.

What should I do?

I got a notification in my phone, aiah want me to see her. Hindi na ako nagdalawang isip at pinuntahan siya dahil alam kong isa rin siya sa nagmamalakad ng company ng father niya.

After a minute of driving ay nakarating din ako sa coffee shop na sinasabi niya. Nilibot ko ang tingin ko dahil hindi ko alam siya nakapwisto.

I saw a hand waving sa dulo, I smiled when I notice aiah kaagad akong lumapit doon.

"Why? What happened?" Pag aalala kong tanong dahil minsan lang siya makipagmeet sa akin.
"About my dad's issue" Tinignan niya ako ng may pag aalala.

"Loi, I know you already know that dad is using you." Wala akong masabi kaya hinayaan ko siyang magsalita. "Pero hindi ibig sabihin nun ay hindi ka niya tutulungan, be his business lawyer." 

—–

"Hun, I'll pick you up with nami" Col said in calls. "Okay I'll wait for you" I smiled.

"Mauuna na ako loi" Paalam pa ni stacey at tumango naman ako. "Ingat ka ha"

Inaayos ko ang mga gamit kong pinag aaralan kanina. It's getting late na kaya siguro nag aalala na si colet kaya sinundo niya ako. Umiiyak nanaman daw kasi si nami kaya isasama niya, hindi nakakatulog si nami kapag hindi ko siya binbasahan ng libro. 

Hindi ko mapigilang hindi matawa habang binabasa ang message ni colet. Mabilis siyang matress kay nami kapag umiiyak ito. Pero silang dalawa ang palaging magkasama pag natutulog, kapag wala si colet sa tabi niya ay magigising siya.

While I'm walking sa hallway papunta sa elevator ay napansin ko ang isang aninong nakasunod sa akin. 

"Timing" Saad niya. Nang pagkaharap ko isang lalaking naka itim na sumbrero at damit. Hindi ako makasigaw dahil sinasakal na niya ako.

"Wala akong kasalanan at alam kong alam mo yun atty. ricalde!" Galit na saad niya. I can't breath, I can't even touch the ground.

Gusto kong humingi ng tulong pero wala ng tao ngayon dahil kanina pa sila nakauwi. Naaalala kong darating ngayon si colet kasama ang anak ko.

"P-please d-don't—do this" Hirap na akong magsalita dahil mahigpit na ang pagkakahawak niya sa leeg ko. "B-biktima lang din ako" Pagmamakaawa ko.

"Huwag mo ng itanggi isa ka sa kasamahan ni Mr. Vergara para tulungan siyang gipitin ako at ibigay sa akin ang kasalanang ako ang nagnakaw ng pera ng kompanya!" I shook my head. Pilit kong inaalis ang kamay niya pero sobrang lakas niya.

Nang bumukas ang elevator ay nakita ko si colet at ang anak ko. Kaagad na tumakbo si colet para awatin ang lalaki, pareho silang natumba pati ako ay tumalsik.

"C-col" I said weakly. I took a deep breathe. Nakita ko si naming tulalang nakatingin sa amin. "Hide" I whispered sinunod niya iyon.

Nang makita kong tinututukan na ng baril si colet ay kaagad akong tumayo at tinulak siya.

"Please tama na, gusto mong malinis ang pangalan mo diba?" Mahinahon kong tanong. "Gagawin ko" Nakatingin ako kay colet na naghihina dahil tinulak niya ito.

"Mommy! Mama!" Napalingun kami ni colet kay nami na umiiyak at takot na takot na nakatingin sa akin. "No baby" Sabay kaming tumakbo ni colet kay nami pero wala pa ako sa limang hakbang ng barilin siya.

"Nami!" Sigaw ni colet. Saktong may dumating na mga pulis ngunit mabilis na nakatakbo ang lalaki.

Para akong naistatwang nakatingin lang sa anak ko na bumagsak kay colet.

"Nami anak!" Tanging echo lang ng boses ni colet ang naririnig ko. Hindi ko namalayan ang mga police na nakapalibut sa amin. Dahan-dahan akong naglakad papalapit kina colet. Nanginginig ang kamay kong hinahawakan katawan ng anak kong parang nababalot na ng yelo.

"B-baby...mommy's here" My voice cracked. I burst into tears and my heart feels so heavy right now. Para akong sinasaksak ng paulit-ulit habang nakikita ko ang anak kong wala ng buhay.

To be continue.....