P.o.v Charlotte
We rijden door de donkere straten. Niemand heeft iets gezegt. Skyler rijd terwijl ze boos voor zich ui kijkt. Ik open mijn mond of iets te zeggen. 'Waag het iets te zeggen!' Ik sluit mijn mond met een zucht. 'Ik ga toch iets zeggen, waarom zo boos?' 'Waarom? WAAROM? JE KRIJGT EEN FUCKING KLUS EN JE VERPEST HET!' 'Zonder mij had je het ook niet gekund!' 'Echt wel!' 'Zet me thuis maar af.' 'Wat?' 'Zet me thuis af!' Ze rijd naar mijn huis. 'Ik zie je op school.' "Wat? En de volgende missie dan?' 'Ik ben er klaar mee! Geen MC en SF meer! Ik kan het toch niet goed doen! Je hebt mijn beste vriend vermoord en ik heb er geen zin meer in!' 'Dus stop je er zomaar mee?! We zijn partners in crime!' 'Sorry hoor, je wil niet eens zeggen waar je dat geld voor nodig hebt! Ik ben er klaar mee! Ik verdiende die cel straf. Dag Skyler.' Ik stap uit en gooi de deur dicht. Ik open mijn huis deur en hoor Skyler weg rijden...
P.o.v Skyler
Stoppen? Ik kan zonder haar... Nou ja... Denk ik. Ik stap uit en loop de hut in. Ik loop de vergaderzaal in waar iedereen zit. 'En?' Vraagt Tiffany. 'Gelukt.' 'Waar is ze dan?' Vraagt Megan. 'Ze stopt. Geen MC en SF meer.' Iedereen kijkt me aan. 'en nu?' 'We gaan door. Tiffany word mijn partner.' Ze trekt een duivels gezicht. 'Weet je het zeker?' 'Ja.'
