Yerde oturmuş dizlerimi kendime cekmiş bir şekilde duruyordum,ağlamaya direniyordum,bana ağlamanın zayıflık olduğunu öğretmişdiler.peki gerçekdende ağlamak zayıflık mıdır? Berkide ağlayamicak kadar hisiz olmakdır zayıflık...
Kapımın açılmasıyla gözlerim oraya çevirdim,gelen cissy'di, başka kim olucakdı ki...şu anda beni teselli etmesini beklediğim adam buradan kurtulmanın sevinciyle eşyalarını topluyordur,kim bilir belkide gitmez diye düşünmüşdüm...
“Güzel kardeşim...güzel gözlüm,değmicek biri icin kendini üzme” cissy yanıma oturdu,ve başını omzuma yasladı.
“cissy...bir insanı unutmak zorunda kaldınmı hiç,hiç bir insanı unutmak...bir insandan vazgeçmek,bir insanı hayatının sonuna kadar hayatından cıkarmak zorunda kaldınmı hiç? Hani ölmüş gibi...hani uzatsanda elini tutamayacağını bilmek gibi”
sirius benim için öyleydi cünkü,yanımdaydı,ama ulaşamıyordum, gökyüzü kadar yakın yıldızlar kadar uzak.
“vazgeçmek kabullenmektir,birdaha eskisi gibi olmayacağını anlamaktır vazgeçmek cesaretmi bilmiyorum ama ağır bir kanbulleniş olduğu kesin”cissy'nin sözleriyle başımı omzundan kaldırarak ona bakdım.
“mutlu olmakla güclü olmak arasında kayboldum cissy”cissy göz yaşlarımı sildi.
“icinde fırtınalar koparken dışında sesiz olmayıda öğretirler kardeşim az bekle”cissy de sesiz göz yaşları dökmeye başladı “ bunları yaşamak zorunda kaldığın için özür dilerim kardeşim,böyle bir aile olduğumuz için özür dilerim”
Cissy göz yaşlarını sildi ve ayağa kalkdı.” Dinlen sen güzelim,yarın Hogwarts’a gidicez ”burnumu sıkdı ve odadan cıkdı.üzerimi değişdirdim tam yatmaya hazırlanırken masamın üsdündeki mekdubu farketim.üsdünde yazan isim tanıdıkdı.
Bana ölüm ciceği diye hitap ediyordu,bunun nedeni ismimdi. Lavinia-ölüm ciceği demekdi. bunu bende bilmiyordum o söylediğinde öğrenmiştim.
Mekdubu alarak kilitli cekmecemdeki diyer mektuplarının yanına koydum ve çekmeceyi kilitledim,ne zaman Hogwarts'dan evlerimize dönsek bana sürekli böyle mekduplar yoluyordu.artık alışıkdım.
Uykunun gelmesiyle yatağıma yatım bugün olanları düşündüm,uyuyamıyordum,kalkdım ve en sediğim kitabımı okumaya başladım,biraz sonra uykuya kalmışdım zaten...
Evet ölüm ciceklerim bir bölümün daha sonuna geldik, umarım beğenirsiniz sizi seviyorum🍀( aşağıda size bir adet süpriz bırakıyorum) . . . . . . . . . . . . .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
