Bölüm 6🤍

103 18 11
                                    

Arkadaşlarınıza önermeyi unutmayın 💙

Diğer bölümlerin kısa olduğunun farkındayım ama artık tamamen buradayım.
Bundan sonraki tüm bölümler bu uzunlukta olacak 💕
___________________________________

Evet bu gün insanlık için küçük benim için büyük bir gündü

İstemem vardı!

Sabah erken saatlerde kalkıp ne kadar istemesemde en azından işleri çekilir hale getirmek için hastaneden izin alıp akşam için elbise almaya AVM ye gelmiştim.
Ama almadan önce ufak bir işim vardı.
Önder'e  her şeyi anlatmak gibi.

Dün attığı mesaja sabah cevap verip konuşmamız gerektiğini söylemiştim.
Şimdi Önderin attığı konuma gelmiştim arabayı otopark'ta boş olan bir yere koyup indim.
Hızlı adımlarla merdivenlerden çıkıp mekana giriş yaptım.
Hızlıca etrafta gözümü gezdirdiğimde pencere kenarı tarafındaki masalardan birinde oturan Önder'i gördüm.

Yüzüme sahte ama bir o kadar da samimi bir gülücük kondurup masaya doğru ilerlemeye başladım.

"Selam, Önder" Nihayet önüne gelince beni fark eden önder hemen ayağa kalkıp bana sarıldı. Ben de ona karşılık verip karşısındaki sandalye ye oturdum.
"Selam, ne içersin"
"Kahve olabilir"
Eli ile bir işaret yapıp garsonu çağırdı ve siparişlerimizi verdi.

"Eee akşam yemeğini erteleyip benimle konuşmak istediğin şu çok önemli konu ne?" Dedi nereden başlayacağımı bilemez bir şekilde parmaklarımla oynamaya başladım.
O sırada garson gelip masaya kahveleri bırakıp gitti.
"Açıkçası nereden başlayacağımı bilmiyorum"
Burnundan garip bir ses çıkararak güldüğünde sonunda  bakışlarımı yüzüne çıkarabilmiştim.
"Direk olarak dal konuya , merak ettim şu an seni bu kadar zorlayan bu konuyu" dedi bi kaşını kaldırarak.

Ayy ne yapıyorum ben ya neyi açıklamak için bu kadar şekilden şekile giriyordum. Tamam ona çok büyük olmasa da küçücük bir umut vermiştim ama koskoca adamdı
ona istemediğimi söylediğimde yıkılmazdı herhalde yani.

Yoksa yıkılır mıydı?

Aklımdaki kötü düşünceleri geri gönderip söze girdim.
"Bak Önder sen çok iyi bir adamsın harika bir Doktor sun belki de harika bi sevgili olursun , ama bizden olmaz"
Diyebilfim sadece Önder ise anlamaz gözlerle bana bakıyordu.
"Peki neden olmaz, yoksa farkında olmadan sana bi kötülüğüm mü dokundu eğer olduysa çok özür dilerim Firuze-"

"Hayır Önder gerçekten seninle alakalı değil  bu benimle alâkalı, bizden olmaz çünkü-"
"Çünkü?" Diye sözümü kesti.
"Çünkü ben evliyim "
Pat diye bir anda söylemiştim inşallah adam düşüp bayılmazdı.

Çok Amin

Önder boş boş bana bakmaya devam etti.Hiç bir şey söylemden öylece yüzüme bakıyordu.
"Firuze lütfen şakaysa sus çünkü hiç komik değil"
Aha şimdi bittim adam kafayı yedi kesin.Tüm ciddiyetimle konuşmaya başladım.
"Önder çok özür dilerim ama gerçek "
"Peki neden bana bunu söylemedin şu an kendimden utanıyorum resmen evli bi kadına yürüdüm!"
"Çok haklısın ama söyleyemezdim "
"Ama neden!"
"Önder sakin ol lütfen"
"Nasıl sakin olayım ya! İki senedir deli gibi Sevdiğim kadın evli çıkıyor ve ben bunu şu an öğreniyorum!" Biraz daha sesini yükseltince yerimde irkildim.
"Tamam haklısın ama bağırma artık bak her kes bize bakıyor " dediğimde bakışlarını etrafta gezdirip yeniden bana döndü.

"Özür dilerim Firuze sesimi kontrol edemedim "
"Sorun değil, her şeyi düzgünce anlatmama izin ver"
"Tamam seni dinliyorum"

Bunu ne kadar istemesemde her şeyi en başından bağzı özel kısımları kırparak anlattım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 20 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Firuze| Çocuk Gelin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin