Savaş Türkiye'nin dört bir yanında boy gösterirken birgün birileri sınırları korumak ile görevlendirildi.
Onlarca acılı eğitim, vücutlarında birer dövme kurşun izleri ile bir tabur asker Mardin'e doğru yol aldı!
Kuzey Moran, namıdeğer Kurt! Onlard...
"Hepimiz gizli bir yalnızız, korku masalıyız; yaralı bir arzu, yaprak döken sözler..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Mesela hiç ya başka koşullarda tanışsaydık, hayatımız ne olurdu?' diye kendinize sordunuz mu?
Hep hayattan ikinci şansı dileyip durdu insanoğlu!
Ve o ikinci şans bir başka bedende geldiğinde delirdiğini sandı Güneş! Karşısında sevgilisinin kopyası varken içi bambaşka aşklarla, bambaşka aldanışlarla dolu bir adam vardı.
Sordu kendine, "Ben onun yüzünü mü sevdim, kalbini mi?"
Eğer yüzünü sevmiş olsa karşısında ona şaşkınlıkla bakan bu adama tekrar aşık olması gerekti lakin körelmiş hisleri o adama karşı alevlenmedi!
"Hey birbirinize bakmak yerine bana açıklama mı yapsanız?" Sare çığlık çığlığa ikisine de bağırırken gözlerini birbirlerinden çekip ikisi de Sare'ye baktı.
Diline takılmış sözler lafları ağzında gevelemesine neden olsa da buna son verip eli ile Kuzey'i gösterdi: "Bebeğim, üst komşum Kuzey; Kuzey bu da iş arkadaşım Sare." Ellerinin titremesi belli olmasın diye hemen elini arkasına saklamışken Sare ikna olmamış gözlerle onlara bakıyordu.
"Sen ne zamandır askerlerden hoşlanıyorsun Güneşcim!" Arkadaşı dili ile dişi arasında ona laf atarken sıkışıp kaldığını hissetti. Kuzey hiçbir şey söylemezken sonuna kadar inkar oyununu oynamak istedi.
"Ne askeri saçma-"
Sare elini Kuzey'e uzattığında "Merhaba, Yüzbaşı Kuzey Moran! Arkadaşınızın davasına bakmıştım." Dedi ve orada patladıklarını hissetti. Kuzey belki de bildiği için hiçbir şey söylememiş yine ve yeniden yalancı konuma düşmüştü.
"Hatırladım, Sare Gündoğdu!" Ona elini uzattığında selamlaştılar ve artık sırlarına bir ortak daha eklenmiş görünüyordu.
Tepkisiz ikisini izlerken dişlerini sıkarak, "Kuzey bizi yalnız bırakabilir misin?" Diye sordu, aslında bir emir vermişti.
"Olur, salondayım ben."
Yalnız kaldıkları ilk an Sare aldı lafı, "O bir kaçak farkında mısın, polisler her yerde onu arıyor." Arkadaşı sessizce bağırırken arkasına baktı ve Güneş'in kolunu sıkarak tekrarladı, "bu işe bulaşamazsın."
"Biliyorum, bu yüzden bana geldi." Kolunu arkadaşından kurtardığında duruşunu dikleştirdi. Arkadaşı ile aralarındaki gerilim ikisini karşı karşıya getirmiş ve ikisi de oldukça kendi düşüncelerinde kararlıydı.
"Neden sana geliyor Güneş, sen askeri davalara bile bakmıyorsun."
"Eski bir tanıdığımın tanıdığı, rica etti kabul ettim."
Arkadaşının bu kadar salak olması sinirini bozarken saçlarını eliyle tarayıp, "Hiç kimseye anlatmadığın o geçmiş."diye ona kinaye dolu sözlerini savurduğunda Güneş derin bir nefes alarak saçını eliyle toparladı.
