Dance Of Fires {Aemond Targaryen}

2.Bölüm - Mother's Lack of Compassion

Bölüm düzenlenmiştir. (Bakış açısı değiştirildi) Rhaenyra'm kötü karakter değill🥺

________________________________________Şu an tam karşısında yatağının üzerinde oturan abisi bakışıyordu. "Ne işin var burada? "Ona çıkışmasıyla şaşırdı." Asıl sen neden odanda değilsin?"

"Seni ilgilendirmez. Odamdan çık şimdi." Bağırması ile daha da şaşırdı. "Kardeşim. Sen sanırım unuttun." Gözlerini devirdi genç leydi . "Acaba neyi unuttu bu sefer."

"Seninle benim nişanlı olduğumuz gerçeğini. Ve nişanlın geceyi başka bir adamın yanında geçirmeni istemiyor. Değerli kardeşim." Dedikleri zaten sabahtan beri bulanan midesini daha da bulandırdı. Kardeşim ve nişanlım kelimesini aynı cümlede duymak. Ailesinde en sevmediği şeydi. Kardeş evliliği. Akraba evliliği bir derece daha iyiydi ama kardeş evliliği mide bulandırmaktan başka işe yaramıyordu.
"Seninle nişanlı olduğumu kim dedi. Daha düello yapılmadı abiciğim." Hala düelloyu  kazanabileceğini düşünüyordu . Karşısında tek gözlü prens Aemond olacaktı. Sarhoş prens Aegon değil. "Merak etme senin için herşeyi yapacağım." Sözlerine devam etmeden ayağa kalkıp ona doğru yürümeye başladı. Her adımında  leydi geri gitmeye başladı.Bildiğin odasında kovalamaca oynuyordular. Kaçacak yeri kalmadığında bugün dibine giren ikinci erkek abisi oldu.

Tek elini kaldırıp suratını okşamaya başladı. Diğer eliyle ise gözleri korku ile bakan kızın iki elini tutuyordu. Tamamen çaresiz haldeydi. "Düelloyu kazanacağım. Sen o şeytanla evlenmeyeceksin ve tamamen benim olacaksın. Bu sürede asla onu görmeni istemiyorum güzel kardeşim." Kıkırdamaya başladı. "Düelloyu kazanabileceğini zannetmiyorum abiciğim." Sözleri bittikten sonra adamın suratı sinirle kavruldu. "O düelloyu kazanacağım ve ardından evleneceğiz. Anladın mı beni kardeşim?" Sözleri bittikten sonra kızın suratına doğru eğildi.

Nefesi dudaklarına değiyordu. Hiç beklemediği bir anda dudaklarına yapıştı. Ne olduğunu algılayamadan kardeşini öpmeye başladı. Arada bir duruyor dinleniyor daha sonra dudağını ısırıp öpmeye devam ediyordu. Ellerini tuttuğu için onu ittiremiyordu kız. Bacaklarının gücü ise ona yetmiyordu. Ona saatler geçmiş gibi gelse de bir dakika sonra kızı bıraktı. "Bu sana bir ders olsun." Ardından geri dönüp odadan çıktı. Yaslandığı yere çöktü. Gözleri doldu. Kendini ellerinin arasına alarak ağlamaya başladı. Demin resmen taciz edilmişti. Güneş doğana kadar ağladı. Güneş doğduğunda ise odasına biri girdi. İlk başta hizmletlisi zannettmişti. Odasınds işini bitirip gitmesini bekledi. Ama atılan adım sesleri hiç kadın adımlarına benzemiyordu.

Yavaşça kafasını kaldırıp odada olan kişiye baktı. Geleceğinin şeytanı, tek gözlü prens, dayısı, Aemond'du bu. Elinde saçını bağlamak için kullandığı kurdele vardı. Leydiyi görünce duraksadı. Gözleri gözlerinden akan yaşlara, kızarmış bileklerine ve ardından kıpkırmızı olmuş dudaklarına kaydı. İlk başta algılamaz gibi baktı suratına. Daha sonra ise küçümseyici bir gülümseme belirdi yüzünde. "Gece senin için güzel geçti sanırım" Elindeki kurdeleyi yatağına bıraktıktan sonra tekrardan yüzüne baktı. Sırıtıyordu."Hiç birşey bilmiyorsun."dedi. Yüzündeki gülümseme soldu. Ardından ona birşey demeden odadan çıkıp gitti.

Söylediği sözler beyninde yankılanıyordu. Onun hakkımda nasıl böyle düşünebilirdi. Nasıl isteyerek olan bir şey zannedebilirdi. Onun gözündeki imajı bu muydu gerçekten. Gözyaşları akmaya devam etti.
Kendini hiç bu kadar savunmasız bu kadar iğrenç hissetmemişti. Onun o bakışı aklına geldikçe daha da iğrenç hissediyordu. O küçümseyici bakışı asla aklından çıkmayacaktı.

________________________________________

Mide bulantısı kendini arttırdığında ise gidip bir kovaya kustu. Ellerini, suratını yıkadıktan sonra, dudaklarını eski bir elbise kumaşıyla çitileye çitileye sildi. Her çitilemede daha çok bastırıyordu. Keşke şu an şurada tüm dudağını kesip atabilseydi. Kumaş kan ile dolduğunda  son bir kez suratını yıkadı. Ve ardından mükemmel aile kahvaltılarına hazırlandı.