Wiersz 44:

9 1 0
                                        

~Człowiek~

Człowiek, istota z marzeń utkana,
Wędruje przez życie, dnia każdego od rana.
Serca głos słucha, rozumu też rada,
Czasem radość, czasem niebo spada.

Oczyma świat chłonie, uczy się od nowa,
W miłości, w cierpieniu, w dniach pełnych słowa.
Tworzy, burzy, z popiołów wstaje,
Człowiek to historia, co się nie poddaje.

W poszukiwaniu sensu, w gwiazdach czy ziemi,
Jest wciąż odkrywany, choć dobrze znany.
Siła i kruchość, mądrość i błąd,
Człowiek - wszechświat, w którym mieszka prąd.

Zbiór WierszyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz