~Paproć~
W zaciszu lasu, gdzie cień gra w półmroku,
Paproć zielona w swej dumnej prostocie,
Liście swe rozkłada w urokliwym uroku,
Kwiatów nie potrzebuje - w blasku swej cnocie.
Skrywa się cicho pod drzewami staremi,
Świadkiem historii, której nikt nie zna.
Wśród ścieżek tajemnych, w leśnej przestrzeni,
Wiecznie zielona, natura jej mgnie zna.
