Wiersz 16:

13 1 0
                                        

~Strach~

W mrocznych zakamarkach duszy skrytej,
Gdzie światło nigdy nie sięga niemyte,
Czai się strach, cichy jak cień,
Podstępny, gotów rzucić swój cień.

W oczach lśni groza, w sercu chłód,
Każdy krok w ciemność, każdy szept głuchy.
Strach, co więzi myśli i sen,
Odbiera spokój, zmienia w cień dzień.

Drżenie dłoni, serca łomotanie,
W twarzy lęku, w bezsilnym stanie.
Czy to potwór, co kryje się w mroku,
Czy tylko umysł, gra wciąż w amoku?

Strach, choć nieuchwytny, jak dym,
Zamienia śmiałków w popiół i pył.
Lecz w głębi serca, w samej otchłani,
Nadzieja czeka, by lęk rozgonić.

Zbiór WierszyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz