My Sweet CEO / JIKOOK

chapter 6

უკვე ორი თვე გავიდა, რაც ჯიმინი და ჯონგუკი ერთმანეთს ხვდებიან. მათ ერთმანეთზე ბევრი რამ გაიგეს. მაგალითად როდესაც ჯონგუკმა გაიგო, რომ ჯიმინს თეთრი ვარდები უყვარდა, ყოველ დილით ახვედრებსა მას. ჯონგუკი ჯიმინს დილით ადრე კარებთან ხვდებოდა, უნივერსიტეტში მიჰყავდა, შემდეგ კი ერთად სეირნობდნენ.

***
ჯონგუკი თავის კაბინეტში იჯდა და საბუთების გროვას ათვალიერებდა, როდესაც მისმა ტელეფონმა დარეკა. ეკრანზე ჯიმინის სახელი რომ შენიშნა, ტუჩებზე ღიმილი გადაეკრა.

"ჰეი, პატარავ," მიესალმა ჯონგუკი მას, მისი ხმა რბილი და სიყვარულით იყო სავსე.

"ჰეი, გუკ, " უპასუხა ჯიმინმა, თანაბრად თბილი და მოსიყვარულე ხმით. "Როგორ იყო შენი დღე?"

"როგორც ყოველთვის საშინლად დამღლელი, მაგრამ შენი ხმის გაგონება ყველაფერს უკეთესს ხდის." ღიმილით უპასუხა ალფამ

ჯიმინმა ამ სიტყვებზე ღიმილი ვერ შეიკავა "მენატრები, გუკ"

"მეც მენატრები, პატარავ"აღიარა ჯონგუკმა"იქნებ შევხვდეთ"

ჯიმინი ცოტა ხნით ხმას არ იღებდა, თითქოს რაღაცის თქმის ეშინოდა "სინამდვილეში, ვფიქრობდი... იქნებ ერთად წავსულიყავით სამოგზაუროდ? მხოლოდ ჩვენ ორნი. საშინლად მოვიწყინე"

ჯონგუკს გაკვირვებისგან თვალები გაუფართოვდა. "მოგზაურობა? სად?"

"მაგალითად იტალიაში ან არვიცი"შესთავაზა ჯიმინმა. "სადმე წყნარ და მშვიდ ადგილას"

ჯონგუკმა იგრძნო თუ როგორ მოედო სითბო მკერდში, როცა ფიქრობდა, რომ ჯიმინთან , მარტო გაატარებდა დროს "ეს საოცრად ჟღერს, ჯიმინ. როდის წავიდეთ?"

"არვიცი" თქვა ჯიმინმა ჩურჩულით „შეგვიძლია პარასკევს საღამოს "

ჯონგუკმა მოუთმენლად დაუქნია თავი, მისი გული მღელვარებისგან საშინლად სწრაფად ცემდა " რა საჭიროა დროის გაწელვა ? თუ გინდა ხვალ წავიდეთ და ერთი კვირით დავრჩეთ!"

"კარგი, თუ ხვალ მივდივართ, მაშინ უნდა მოვემზადო." ღიმილით თქვა ჯიმინმა" მიყვარხარ ჯონგუკ"

"მეც მიყვარხარ, პატარავ", - ასევე ღიმილით მიმართა ალფამ. ვერასოდეს წარმოიდგენდა , რომ ომეგის ხმის გაგონება ასე შეცვლიდა განწყობას