My beauty - ArFer

2

Genç adam, küçük adımlarla evden gizli gizli çıkarken gördüğü tanıdık arabaya binmiş, rahatça nefes almaya başlamıştı.

Tanıdık kıvırcık saçlarla kalbi yerinden çıkacakmış gibi hissediyordu. Vücuduna pompalanan adrenalinden dolayı bayılacak gibiydi.

Yutkunarak gülümsediğinde, karşısındaki adamdan aynı tepkiyi almanın sevincini yaşamıştı içinde.

"Sorun çıkarmadılar değil mi?"

"Hayır, gizli gizli çıktım. Aslında Barış abime ben İsmail'e gidiyorum diyecektim de, 'ben de geleyim' der dururdu. Aşkını uzaktan yaşayacakmış."

Arda, abisinin halleri aklına geldiğinde yüzünü buruştururken, Ferdi ise gülmüştü.

"Barış, sürekli İsmail'i anlatıyor. 'Açıl' diyorum, 'açılmam, ne açılcam, kaçırırım anca' diyor."

"Öküzün önde gideni işte... Ne çektiğimi anla..."

Ferdi'nin gülüşü kahkahaya dönüşürken, araba hareket etmiş, İstanbul yollarında ilerlemeye başlamışlardı.

Sessiz geçen dakikalar Arda için hiç de sessiz değildi. Kalbi çığlık atıyor gibi hissediyor, bunu durgunlaştırmak için elinden geleni yapmaya çalışıyordu.

Yanındaki adam onu öylesine etkiliyordu ki, kendisi bile bazen Ferdi'nin gerçek olmadığını düşünüyordu.

Zeytine benzeyen gözleri mavi denize çevrildiğinde, içine çekiliyormuş gibi hissetmişti. Tıpkı Ferdi gibi, deniz de onu içine çekiyordu.

Camı açtığında, burnuna dolan deniz havasıyla gülümsedi küçük olan. Hep iyi gelmişti ona bu hava. Küçükken abileriyle yaşadığı güzel anılar aklına kazınmıştı bu havayla.

"Konuşmayacak mısın?" Ferdi'nin sesiyle geri önüne döndüğünde parmaklarıyla oynamaya başlamıştı. Yutkunmaktan başka bir şey gelmiyordu elinden.

"Yani, ne konuşacağız ki Ferdi abi?"

"Abi demesen, abilerin yanımızda değil. Rahat ol Arda." Ferdi'nin rahatlatıcı ses tonuyla derin nefes veren Arda, arkasına yaslanmış, kasılan vücudunu gevşetmeye çalışmıştı.

"Rahat olsam bile evden kaçtım, hadi Barış abim kış uykusunda ama Altay abim farkederse nanayı yerim Ferdi."

"Kısa süreliğine birlikte vakit geçireceğiz Arda, kısa sürecek. Güven bana."

"Sana güvenmesem gelmezdim Ferdi."

Kıvırcık saçlı adam, yanındaki zeytin gözlü adamın dediğiyle tatmin olmuş bir şekilde arabayı sürmeye devam etmişti.

Yanındaki adamdan bunları duymak onun için büyük bir nimetti. Arda'nın ağzından kendi ismini duymak bile zevk veriyordu Ferdi'ye.

Yola odaklanmaya çalışsa da yanındaki bedenden gelen koku onu öylesine sarhoş ediyordu ki, gözleri kapanacakmış gibi hissediyordu.

Uçurum kenarına geldiklerinde, deniz manzarasıyla heyecanlanan Arda hızla arabadan inerken Ferdi de onun bu haline gülerek arabadan inmişti.

"Burası çok güzel!"

"Arda, dikkat et!"

Arda, Ferdi'nin ikazını umursamadan heyecanla denize bakarken ayağının takılmasıyla yere düşeceğini düşünmüş, ama belinde hissettiği kollarla derin nefes vermişti.

Şaşkınlıkla siyah harelere baktığında duyduğu keskin sesle nefesinin kesildiğini hissetmişti.

"Uslu bir çocuk olmayı öğrenmelisin..."

___

Selam!

Arda, babanı üzme yavrucum üzme babacığını :D

JDKDLLSLEL

Neyse

İyi Okumalar Sevgili Dostum!

-Lizzie😎