My beauty - ArFer

4

"Teklifimi kabul ettiğin için teşekkür ederim, Arda. Bu beni gerçekten mutlu etti..."

Ferdi, gülümseyerek zeytin gözlü çocuğa baktığında aynı gülümsemeyi ondan almanın sevinciyle heyecanlanmıştı.

Geçirdiği güzel zaman sonrası, Arda'nın evinin olduğu sokağın başına park etmişti arabayı. Altay ve Barış'ın görmesi sorun olacağı için böyle bir çözüm yolu bulmuşlardı.

Arda ile kısa süreli vedalaşmanın ardından, genç adamın gidişini izlemişti kıvırcık olan. Yaktığı sigarayı ağzına götürdüğünde, Arda'nın yokluğu ona yine bir üzüntü vermişti.

İsteksizce arabayı eve sürdüğünde, yarın adliyeye gitmek istemiyordu Ferdi. Arda ile geçirdikleri günü rüyalarında sürekli görmek istiyor, bu güzel anıyı adliyede bile mahvetmek istemiyordu.

Yutkunarak yolu izlediğinde, biten sigarasının ardından bir dal daha yakmıştı. İçine çektiği zehirli koku bile, o zeytin gözlü oğlanın kokusunu geçirmeye yetmiyordu.

Deli gibi aşıktı Ferdi. Arkadaşının biriciğine deli gibi aşıktı. Birkaç kere Altay'a söylemek istese de bundan vazgeçmiş, içinde yaşama kararı almıştı.

Çok da yanlış karar vermişti. Sürekli karşısına çıkan bu çocuk, ondan kaçmasına bile izin vermiyor aksine onu kendisine daha çok bağlıyordu.

Evin önüne geldiğinde, düşüncelerinden sıyrılıp yaktığı son dalın bitişini beklemişti. Kardeşiyle konuşmak bile istemiyordu.

Ağır ağır arabadan inip eve doğru ilerlerken, soğuk hava bile aklındaki çocuğu uzaklaştırmaya yaramıyordu. Tenini kesen bu soğukluğa karşı, Arda öylesine ısıtıyordu ki onun içini kendisi bile şaşırıyordu.

Anahtarla büyük kapıyı açtığında, oturma odasından gelen seslerle Kerem'in uyumadığını anlamıştı Ferdi.

Her zaman böyle olmuştu. Kerem, sırf yalnız uyumamak ve abisinin güvenliğini sağlamak için onu beklerdi. Anne-babalarının ölümü sonrası travma kalmıştı Kerem'de.

Ailesindeki tek üyeyi korumak için canını bile verirdi. İçlerindeki koruma hissiyatı, iki kardeşi birbirine bağlıyordu.

"Hoş geldin..."

Kerem, elindeki çikolata kavanozunu bırakıp Ferdi'ye sarılmıştı. Abisinin durgunluğunu fark ettiğinde ondan ayrılmış, ardından kaşlarını çatmıştı.

"Arda ile birlikteydin, değil mi?"

Ferdi, Kerem'in bu ani sorusuyla şaşırdığında, kardeşinden saklamanın gerek olmadığı kanısına varmış, koltuğa geçerken kafasını sallamıştı.

İki kardeş, her gün olduğu gibi koltuklarına geçmişlerdi. Tek fark, bu sefer Kerem sorguluyordu.

"Benden saklama abi."

"Senden bir şey saklamıyorum Kerem. Yat hadi, abicim..."

"Saklıyorsun, çok safsın Ferdi."

Kıvırcık olan, kardeşinin ağzından kendi adını duyar duymaz kaşlarını çatmış, kumral olan ise bunu umursamadan ayağa kalkmıştı.

Salon kapısına doğru yorgunca ilerlediğinde, ona bakan abisine ise son bir bakış atmış, gece boyu onu düşüncelere boğan cümleyi ağzından dökmüştü.

"En iyisi, Altay ile konuşmaya bak. Arda'ya deli gibi aşık olduğun belli oluyor artık..."

___

Selam!

Benim bu aktiflik ne böyle aaaa

HAKDLSLWLWKE

İyi Okumalar Sevgili Dostum!

-Lizzie🧞