PROLOGUE

43 2 0
                                    

"Anak! Nasan ang kapatid mo?" Tanong ni mama. Nagluluto kasi siya ng pagkain.

"Nag-lalaro lang po jan sa labas!" sagot ko kay mama. Nagdidilig ako sa bulak-lak na tinanim namin ni mama.

"Sure ka?baka nandon nayon sa malayo?" Tanong ni mama. Ano batong si mama kahit may sakit parati paring nagluluto.

"Ma, may sakit ka kaya dapat magpahinga ka!" Pag-aalala sa boses ko lumapit naman ito saakin.

"Anak, kong hindi ako gagawa sa gawaing bahay ikaw ang pagod na pagod ngayon." Pagsasalita nito.

"Alam niyo naman na may sakit kayo!" Sambit ko. E alam niya kasi na may sakit siya tapos nagluluto pa, sinasabihin ko nga hindi naman niya ako pinakikinggan.

"Anak, paghindi ako tumtulong sa bahay nato felling ko mas lalong lumalala yung sakit ko." Pag-ubo nito kumuha naman ako ng tubig.

Ito na nga yung sinabi ko, pag tumutulong siya sa bahay na ito mas lalong lumalala yung ubo niya.

"Ma, dimo nasesee pag tumutulong ka mas lumalala lang yung ubo mo," usal ko at bumontong hininga.

Haysst..

"Ma! Matulog nalang kayo," pagpapatulog ko sa kanya hindi naman ito nakinig.

"Anak, hindi naman ako pagod e!" Ngiti nito. Kahit kaylan matigas talaga ang ulo ni mama.

"Ma," sambit ko.

"Sege nanga, pero sa isang kondisyon hanapin mo mona yung kapatid mo." Ubo nito hinamas ko naman ang likod niya.

"Sege, pero matulog ka mona," wika ko sumunod naman ito saakin. Susunod rin naman pala e.

Lumabas ako sa bahay at hinanap ko si Ven sa likod ng bahay ngunit wala ito, kaya nagpunta ako sa kapitbahay namin at nagtanong-tanong.

"Aling Rose, nakita niyo ba si Ven?" Tanong ko ngayon kay aling Rose na umiling naman ito. Nasan na bayon?

"Kuya! Nakita mo si Ven?" Pag-aalalang tanong ko kay kuya Boy.

"Nakita ko siya kanina nag-lalaro don," turo niya ngayon kaya dali-dali akong tumakbo sa tinuro niya.

"Ven!" Sigaw ko pangalan niya wala namang sumagot kaya nag-aalala na ako sa batang yun. Hindi panaman yun marunong mahiya lahat nalang ng tao ang nilalapitan non.

"Ven!" Paulit-ulit na sigaw ko na wala naman akong naririnig na sagot. Ven nasan kana?

"Ven! Saan kana?" Ngiyak-ngiyak na sigaw ko. Sino ba hindi mag aalala kong tatlong gulang payon.

"Aling Emma, nakita niyo si Ven?" Tanong ko ngayon umiling naman ito.

Kaya umalis ako at tumakbo sa ibat-ibang sulok. Ven nasan kanaba?

"Ven!" Dimapagilang iyak ko. Nasan nabayung tabatsoy nayon?

"Cass!" May tumawag naman sa pangalan ko kaya lumingon ako doon.

"Si Ven ba hanap mo?" Tanong ni lolo Yannie na ikanatango ko.

"Opo," sagot ko.

"Nandon siya ohh!" Turo ngayon ni lola Yannie.

"Salamat po lola!" Pagpapasalamat ko sa kanya na ngumiti naman ito ng tipid.

"Ven!" Sigaw ko sa malayo tanaw ko naman siya ngayon ay nakatayo. Pagnakauwi lang tayong ta batsoy papakainin talaga kita ng isang kalderong kanin.

"Ven!" Sigaw ko ngayon. Nagulat naman ako ng bigla itong napasub-sub sa lupa.

Abah sino ang tumulok sa kapatid ko?

"Ven!" Pag-aalalang bigkas ko at pinatayo ito. Kapal naman ng mukha ng lalaking to.

"Ven! Ayos kalang?" Tanong ko agad sa kanya tumango naman ito.

"Ate! Bat si uya nanununak nanhihini lan naman ng pagkain e." Pagsasalita nito. Diba di niyo maintidihan ang sinasabi niya? Ganon lang kasi siya, hindi gaano nakakapagsalita ng ibang letra.

"Ano ba ang ginawa niya sayo?" Tanong ko sa kanya. Yan kasi napakataba na nanghihingi pa ng pagkain, kala mo naman hindi pinapakain sa bahay.

"Ulak niya ato!" Sambit nito. Nasanay narin naman ako sa sinasabi ng tabotsoy nato.

"Miss! It's that your son?" Malamig na tanong nito. Diba niya narinig yung ate? Kasasabi pangalang ngayon e.

"Son?" Turo ko ngayon sa sarili ko. Sa gandang kong to pagkakamalhan mo akong may anak?

"Yes!"

"Abah ika---"

"Miss or Mrs, give yourself a little shame for your son! Getting close to people he doesn't know, You don't want your son to be harmed take good care of him." Diin na sambit nito. Wow taray mag english nito hah.

"Excuse me hah? Tingin mo anak ko to?" Seryosong tanong ko sa lalaking to. Bulag naba to? Sa gandang to pinagkamalhang may anak ako?

"Of course Mrs, who else? We are the only one in this place." Malamig sa boses nito. Nagkamalhan na nga akong may anak,tinawag paakong Mrs.

"Hoy lolo, excuse me hah?Mrs bayong narinig ko?" Diin na tanong ko sa kanya.

"Lolo?" Malamig na tanong nito. Kong mukha akong may anak ikaw rin ay parang matanda hukluban.

"Yes!"

"You Mrs ho---" hindi natapos ang kanyang sinabi ng may lumapit sa kanya na nakablock souit. Mayaman seguro!

"Boss! Tumawag napo yung kompanyo," sambit ng badygourd niya bato? Socilyn pala ang lalaking to kaya pala english ng english.

"OK let's go," rinig ko sa kanya ngunit nagsalita panaman ito na ikaninis ko talaga.

"Mrs! Take care your son." At tumalikod na. Abah ng lalaking to.

"Bweset ka! Sana hindi na tayo magkita."

Sana hindi na tayo magkita..

 SERIES 1#MY STALKER (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon