Ikaw

Hug

Freen

Papunta siya sa park nang campus nila nang matanaw niya ang isang pamilyar na imahe. Yes its rebecca. Tumalon ang puso niya nang makita ang babae. Ilang araw niyang hindi nakita ito at namimiss na niya. May gusto na siya sa babae, hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit ganun nalang kadaling nahulog ang loob nito. Dahil may nkikita siyang hindi nakikita nang iba. Oh dahil iyon ang nararamdaman at sinisigaw nang puso niya. Parang nalove at firstsight siya sa dalaga. Sana nga lang wala itong boyfriend.
Awwwtss ngayon palang ramdam na niya ang sakit at feeling niya parang may tumutusok sa puso nang matalim.
Nilapitan niya ito .
Hi rebecca..
Kita ang gulat ni becky nung lumingon ito sa kanya.
Oh ikaw pala freen. Biniro naman niya si becky. Yup ako nga ang nag iisang gwapong freen from thailand. Patawa niyang sabi sa dalaga. Hindi naman nasayang ang pajojoke niya dahil kita niya sa dalaga ang pagngiti nito. At napatulala siya saglit.
Wow hah nagbuhat nang sariling bangko, agad naman sagot nito. Syempre, hindi ba. Sabay papogi kunwari. Umiiling iling nalang ang dalaga sa joke niya pero nakangiti parin ito.
Hindi mo kasama si irin. tanong niya sa dalaga.
Nope may lakad siya.
Would you mind if i join you. Sabay turo sa tabi niya.
Yeah sure, pagpayag naman ni becky. Inaayos na niya ang mga gamit niya para umupo. Dahil may gusto siyang pag aralan kaya binuksan niya isang book niya para basahin ito. Mga ilang minuto palang ang nakakalipas nang tumunog ang cellphone niya..

Incoming call Bailey..
Nagtaka siya kung bakit napatawag bigla sa kanya si bailey. Madalang lang siyang nakakausap sa telepono kapag importante lang. Kasi personal sila lagi nag uusap dahil sa pagbisita niya lagi kay steph.
Agad naman niya itong sinagot baka importante.

F

reen
Hello bailey!

Bailey
Freen.....
Help

Freen
Why bailey, whats the problem?

Bailey
Steph past out here in their home. Panick na sabi ni bailey sa kabilang linya. What should i do freen.
Her mother is not here.

Alam ni freen n wala laging kasama si steph sa bahay nila kasi may work ang ina. Ang ina lang din niya ang bumubuhay dito, pero hindi sapat ang sweldo nang ina sa  pagpapagamot nito. Maliit lamang ang sahod. Mabuti naman si Mrs. Jones na ina ni steph. Magiliw itong kasama. Pinakaina ina narin niya dito.

Freen
Ok bailey wait me there, im coming in a minute. Look steph for me.

Bailey
Yeah even your not saying it, but i willing to look her. You know.

Freen
Yeah i know bailey. Wait for me. Ok dont stress yourself.

Binaba na niya ang tawag.
Kitang kita naman sa mukha ni rebecca ang pagtataka. Dahil nagmamadali siya ay agad siyang nagpaalam sa dalaga.
Im sorry rebecca but i need to go. Its a urgent.. sabay hakot sa mga gamit. Tumango nalang ang dalaga, kahit tingin niya dito ay may mga tanong. Ikwekwento nalang niya siguro sa susunod. Nakatatlong hakbang palang siya nang maisip na medyo malayo pala ang bahay nila steph at hindi niya dala ang sasakyan. Kaya naisip niya baka may dalang sasakyan si rebecca. Kasi alam niyang may sasakyan ang dalaga. Kahit nahihiya siyang magtanong sa dalaga ay bumalik ang lingon nito at nagbabakasaling dala ang kotse.

Rebecca.. ammmmhh dala mo ba sasakyan mo. Nahihiya niyang tanong sa dalaga.
Yes. Pwedeng pasuyo kung ok lang sayo. Kailangan ko lang talaga. Kung wala ka din gagawin. Nag isip naman si rebecca kung may mga gagawin siya pero wala naman. Ok lets go. Sabi mo urgent, kaya tingin ko importante yan. Tara dun nakapark sasakyan ko. Sabay silang pumunta kung saan nakapark ang sasakyan nang dalaga. Habang nasa daan sila ay kinukwento na niya si steph.
Nakita niya sa dalaga ang lungkot at awa. Nakakaawa naman siya ang bata bata palang para pagdaanan niya ang ganun pagsubok. Ani ni rebecca.

Nakarating sila sa bahay ni steph at agad siya bumaba at inalalayan si rebecca. Pumasok na siya sa loob nang bahay at nadatnan niya si bailey na nakaupo sa may sofa katabi niya si steph. Tinignan niya si steph, parang nawalan lang ito nang malay. Pero kahit magkaganun binuhat niya ito at dinala sa sasakyan para dalhin sa hospital para macheck ni Dr. Smith ang doktor niya.
Nakasunod sunod nalang si rebecca sa kanya.

Kinakausap niya si Dr. Smith sa kalagayan ni steph.
Ayon kay Dr. Smith natural lang daw na nawawalan anng malay si steph dahil sa mga gamot at chemo niya. Epekto lang daw, at kailangan magpalakas daw ito.
Omookey na daw ang kalagayan nito mukhang malalampasan ang sakit na leukemia. At natutuwa siya sa balitang iyon. Itinuring na niyang little sister si steph dahil mabuting bata ito at gaya nang ina magiliw din itong kasama. Minsan pa nga sa kanya nagpapalambing kapag gusto nitong kumain sa labas. Ganun kakomportable si steph sa kanya. At natutuwa naman siya sa inaasal nang dalaga. Dahil wala siyang kapatid kaya siguro ganun nalang ang katuwaan niya.

🥰🥰🥰🥰
To be continued.........