Ikaw

Heartbeat

Freen

Ang bilis nang pintig nang puso ko halos mabingi ako. Dahil narin sa halo- halong emosyon. Nasasaktan, nagseselos at pinakamalala mahal ko na talaga si becky.

Hindi ko namalayan na nakalapit naku sa kanya. Hi, malungkot kong bati kay becky. Nagulat siya nang makita ako. Would you mind, yun nalang ang lumabas sa bibig ko. Ngumiti at tumango siya bilang pagtugon. Nang makaupo ako ay ilan minutong nakakabinging katahimikan bago magsalita ang isa sa amin. Halos sabay pa kami magsalita.
Kumusta? ...Becky
Kumusta? Freen

Napahalakhak nalang kami sa amin inasal. You first..sabi nalang niya.
Im good... I dont know kako.
Napakunot ang noo niya sa sinabi ko. Napatingin siya sa akin.
Ang gulo ko noh..
Yeah im good physically but this..turo ko sa akin puso.
I dont know if it is ok, mahina kong sinabi.
Rebecca?
Hmmmmpp mahinang bigkas niya..
I think i i like you.. nakakabingin katahimikan ang namagitan sa amin sa oras na iyon.
Hinawakan ko ang kamay niya, hindi naman siya nagprotesta. Hindi ko na kaya pang pigilan ang nararamdaman ko rebecca. Magkaharap kami ngayon sa isat isa habang ngtatapat ako nang nararamdaman.

Sabi ko sa sarili ko bahala na kailangan malaman niyang mahal ko siya. Hindi ko alam kung anu magiging kahihinatnan nito, kung magiging magkaibigan parin kami. Sa ngayon kailangan masabi ko na ang nararamdaman ko.

Rebecca, alam ko nabibigla ako. Its ok kung anu man ang magiging sagot mo. Hindi kita pipilitin sagutin ako ngayon, mapaklang ngiti ko. Dahil kinakabahan talaga ako.
Paano kung hindi pala mutual ang feelings namin..

Nakatingin parin siya sa akin.. unti unti kong hinawakan at kanyang mukha.

I know its funny or i dont know what you call this. But i want you to know...That.....
Nabibingi siya sa pintig nang puso niya..
T

hat.....

I love you....

Yes rebecca, mahal na kita...

Funny right! Pero noong unang makita palang kita hindi ko na alam kung anung nangyayari sa akin, dito. Turo sa puso ko.
Titig na titig parin kami sa isat isa. Nagulat ako nung mangilid ngilid ang kanyang luha..

Nataranta ako nang makita kong lumuha ang kanyang mata.
Its ok rebecca kung hindi mo ako gusto.. kung wala kang maisagot.
But please dont cry... Sabi ko at ipununas ko ang aking hinlalaki sa babagsak na luha na niya sana.

No freen.. dont say sorry..ani niya. Nakatitig parin kami sa isat isa.
Im so happy dahil sa nararamdaman mo sa akin..
Dahil mahal mo din ako..

Yes freen...

Mahal din kita...
Sa sobrang saya ko, hindi naku nagdalawang isip na hagkan siya..

Kung panaginip man ito sana hindi naku magising. Sana ganito nalang kami. Natapos ang halik para kamiy huminga. Hinihingal kaming dalawa nung maghiwalay ang amin mga labi..

Thank you rebecca.. mahal na mahal kita.. Ngumiti kami sa isat isa na sa sobrang saya namin.

Nakasandal siya sa akin balikat at magkahawak ang amin kamay.
Rebecca, may i ask you?  Ani ko sa kanya.
Hmmmm...
Kailan mo naramdaman na mahal mo din ako, kung kailan ka din nagkagusto sa akin..
Tumawa siya nang mahina...
Napatingin naman ako sa kanya..
Siguro nung pinuntahan natin si steph.
Doon ko nakitang iba ka sa lahat.

Napangiti ako sa sinabi niya..
Hinalikan ko ang ulo niya..
Magkahawak kamay kaming bumalik sa loob nang party...

Hello guys, update k lng itong chapter na ito. May revision..
Salamat readers .

Mahal din kita freen.....

Mahal mo ako.......

🫰🫰🫰🫰 So yun na nagkatapatan na sila...