Ikaw

Flashback part 3

Hinahalikan ni freen si becky nang may pag iingat. Binaba niya ang paghalik sa dalaga gang sa may leeg nito. Hawak hawak parin niya ang mukha nito.
Babe are you sure you are ready for this..pagsasalita ni freen kay becky..
Tumango nalang si becky dahil para kay freen handa niyang ibigau ang sarili.
Naghalikan ulit silang dalawa at unti unting tinatanggal ni freen ang pagkakatali nang bathrobe ni becky. Nang matanggal na ito ay unti unti niya itonf inihiga. Magkapalat parin ang labi nila sa isat isa. Nahihiya si becky kaya itinikip niya ang mga kamay sa katawan. Dont babe..
Let me see you. The most beautiful woman in my eyes. Tinitigan niya si freen nang may pagmamahal. I love you.. ani ni becky sa knya.
I love you more than ever..
I love you so much.. saka niya tinignan ang labi nito at hinalikan.
Nang alam niyang handa na nag katawan nila sa isat isa ay unti unti niya na itong pinasok at napakagat labi si rebecca sa sakit.
Nag alala naman si freen ky becky dahil alam niyang siya ang nakauna dito at alam niyang nasasaktan ito. Are you hurt that much babe, hihinto naku.  No babe go on.. protesta ni becky.
Kahit masakit ay gusto niyang ituloy ni freen ang nasimulan niya. Unti unti ulit gumalaw si freen sa ibabaw ni becky at sabay hinahalikan ito sa labi nang may pag iingat. Naging mainit ang gabing iyon sa kanilang dalawa. Maslalong minahal niya ang dalaga dahil ipinagkatiwala niya ang sarili niya sa kanya. At pinapangako niya na siya nang babaeng mamahalin niya habang buhay.
Kinaumagahan paggising ni freen ay wala na sa tabi niya ang dalaga. Sa isip isip niya baka nsa dagat ito.
Nang makapag ayos siya ay hinanap na niya ang dalaga. Ngunit ni anino ni becky ay wala. Sumisigaw na siya sa may dagat at pati cellphone niya ay tinawagan ito.  Ngunit walang sagot ang dalaga.
Rebeccaaa...sigaw niyang napaupo sa may dalampasigan..
Where are you babe..
Nangako ka na hindi mo ako iiwan.
Nangako na sabi mo mahal na mahal mo ako.
Bakit... 
Please... Rebecca..

Kahit mga kaibigan nila ay hindi alam kung nasaan ang dalaga.
Nagulat nga din sila nang lumapit sa kanila si freen na umiiyak. Hagard na hagard na ang mukha nito. Isang linggo nang wala pang kominikasyon sa dalaga.
Si irin freen baka alam niya kung nasaan ito.
Nang makita niya si irin ay sinabi niya itonf hindi din niya alam.

Gulong gulo na siya.
Lumipas ang buwan mula nang hindi nila makita si rebecca.

Freen.. are you sure uuwi kana anng thailand.. ani ni heng sa kaibigan.
Im sure heng wala naman naku gagawin dito.
Malungkot ang mga magkakaibigan dahil sa kalagayan ni freen.
Magmula nung nawala si rebecca ay naging tahimik ito at malungkutin. Naging cold narin ang aura nito.
Freen tandaan mo andito lang kami para sa iyo bro...si noey.
Napaluha siya sa mga kaibigan.
Nagpapasalamat siya dahil sa ganun sitwasyon ay hindi siya iniwan nang mga ito. Naging sandalan at karamay niya sa mga down moments iya.
Thank you.. niyakap siya nang mga kaibigan.

Im sorry freen. Pero eto na siguro ang huli natin pagkikita sana mapatawad mo ako. Wala akong pinagsisihan ikaw ang minahal ko.
Kahit siguro sa kabilang buhay man freen ikaw na ikaw parin ang pipiliin kong mamahalin. Siguro wrong timing ang ating pagmamahalan pero hindi hindi ako magmamahal pa naman iba kundi ikaw lang. Kahit mamatay man ako masaya ako dahil ikaw ang huling laman nitong puso ko. Umiiyak na saad ni becky habang tinitigan ang tulog na tulog na freen sa sabi niya.
Hindi din siya nagsisisi sa nangyari sa kanilang dalawa. Masaya siyang kay freen niya binigay ang kanyang sarili. Ang una sa lahat.  Si freen ang unag kiss niya.
Unang lalaking minahal niya.
Unang nakaangkin sa kanya..
Tumayo na siya at inayos ang sarili.. Bago niya tuluyan iniwan si freen ay hinalikan muna niya ito sa labi nang dahan dahan.

Bye freen...

I love you so much...