ASEL

PLAN

~ my oh my ~

medya(Asel)

Arabada sessiz ve sakin geçen yolculuğumuzdan sonra herkesi oturma odasında muhteşem yüzyılı izlerken bulmuştuk. Diğerleri keyifle izlerken Levent'in etrafa attığı baygın bakışlardan zorla oturduğunu anlamak zor değildi.

"Plan yapmamız lazım" Aras'ın dediğini duyan Levent hemen ayağa kalktı

"sonunda" ses tonunda nerde kaldınız der gibi ses tonuna gözümü devirmiştim. Seve seve onun yerine geçebilirdim, muhteşem yüzyıl bir sanattı Hürrem'in zekâsı, Mahi Devran'ın sürekli ağlaması ve Mihrimah'ın gün geçtikçe annesine benzemesini izlemek güzeldi. 

En beğendim sahne kesinlikle Hürrem'in taç giydiği kısımdı. Herkesin onun önünde eğilmesi, sonunda herkese haddini göstermesi beni büyülemişti bir gün tıpkı öyle bir sahneyi yaşamak istiyordum. İmkânsız gözüken hayallerime iç çekerek

"Benimle gelin plan odasına geçelim" dedim. Aliş ve Yaren bu dediğime kaşlarını kaldırdı. Şaşırmaları normaldi çünkü kimseyi bu odaya almazdım ama daha bugün Aras'a birbirimizden saklımız olmayacağını söylemiştim.

 Kendi dediğimden şaşamazdım ben ona bir adım atmış ve onun bana adım atmasını bekleyecektim. Eğer bana adım atmazsa kendimi geri çekmesini de çok iyi bilirdim. Mutfağa doğru giderken hepsi annesini takip eden ördek yavruları gibi peşimden geliyorlardı bu düşünce zihnimde canlanınca gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. 

Tezgâh da duran bıçak takımının içindeki dördüncü bıçağı çıkardım ve bıçağın metal olarak gözüken ama aslında parmak izi taramak için kullandığım kısma parmaklarımı yerleştirerek belli bir süre bekledim. Parmak izini onayladığını sadece çok dikkatli bakan birinin anlayacağı şekilde parladığında anladım.

 Ardından buzdolabın derecesini eksi on sekize ayarladım, adımlarım salona ilerlerken üç kişi hariç hepsi ne yaptığımı anlamaya çalıştığını hissedebiliyordum. Ardından salondaki kitaplıktan suç ve ceza kitabını hafif şekilde geriye yatırdığımda kitaplık yana doğru açılmaya başladı.

 Bu sistemi yapma amacım her şeyimi saklayan sistemimin de o odada olmasaydı. " sisteme bak be" Efe'nin dediğine güldüm. Daha etkileneceği çok şey olduğunu içimden geçirerek Stella'ya seslendim. " Stella gizli alan" dediğimde hiçbir hareket olmayınca göz devirerek " lütfen" diye ekledim. 

Annemden kalan yapay zekânın birçok şeyini değiştirsem de bunu değiştirememiştim, Hatırladığım kadarıyla annem kibarlığa çok önem veren biriydi ve annemi unutmaya başladığımı fark etmemle yutkundum.

 " Hoş geldiniz Asel, Yaren ve Aliş" dedi Stella. Efe ve Ece sesin nerden geldiğini anlayabilmek için etrafa bakındılar ama sesin sahibini bulamadıklarında kafa karışıklığını belli eder şekilde bana baktılar. Bu sesin bir insana ait olduğunu sanmalara oldukça normaldi çünkü sesini öyle ayarlamıştık.

Ben ve Aliş hoş bulduk derken yaren hoş buldum tatlım demeyi seçmişti. Bu kızın aşko kuşkoluğu beni benden alıyordu. " Lütfen gözlerinizi tarayabilmem için yaklaşın" sırayla yaklaşıp göz taramamızı tamamladıktan sonra kapıdan açıldığına dair bir ses geldi. " bu teknolojiyi nasıl fark etmedik" dedi Levent

" Sadece adını söylediğinizde gerçekleşir ve sisteme adınızı kaydetmem gerekiyor" dedim

"ay çok güzel ama" Ece bunu şaşkınlıkla dile getirmişti. Ona gülümsediğimde yanaklarına hafif bir renk geldi ve diğerleriyle etrafa bakmaya başladılar.