10. BÖLÜM

4 0 0
                                    

Yağmurun ağzından :

Sabah susmak bilmeyen telefon sesiyle zor da olsa açmıştım. Babam arıyordu..
Y: alo efendim baba
Babasi:( titreyen sesi ile) kızım
Y: baba iyimisin noluyor
Babasi: kızım gelmen gerekiyor annen annen
Y: noldu baba anneme nolduuuu
Babasi: kızım annem..... Öldü
Y: şaka değil mi şaka yalan söyleme baba bana nolur
Babasi: gelmen lazım kızım gel nolur tek başıma kaldıramam bunu gelll

Hani derler ya dünyam başıma yıkıldı resmen dünyam başıma yıkılmıştı. Çığlıklar atıyorum bağırıyorum ama hayır geçmiyor ağırlık kalkmıyor bu nasıl bir duydu ölmüşmüydü benim annem şimdi.

Yaseminin ağzından :
Yukardan gelen çığlık sesiyle hepimiz yukarı yağmurun odasına kosmustuk yere çokmuş kendinden geçmiş şekilde ağlıyordu gitmem Lazim annem beni bekliyor annem diye sayıklıyordu.
Yasemin: yagmur iyimisin aşkım söyle hadi ne oldu
Yağmur: annem Yasemin annem benim annem ölmüş

Hepimiz ağzımız açık şekilde kalmıştık bu nasıl bir haber içime öküz oturmustu resmen hepimiz yağmura sarılıp sakinleştirmeye çalışıyorduk
Yasemin: hadi kalk hazırlan sizde hazırlanın turkiyeye gidiyoruz hemen
Yagmur: siz kalın kızlar gerek yok ben giderim çünkü donmicem annemin yanında olmam babamın yanında olmam lazım offff offff nefes alamıyorum ben böyle mi oluyor kızlar
Selin: oy benim kuzummmm gelelim lütfen seni yalnız nasıl yollicaz biz
Yağmur : sorun yok bunu yapabilirim yapmalıyım başa çıkmalıyım annemle vedaslamaliyim
Yasemin: hadi hazırlan seni bırakalım o zaman geç kalma

Kafasıyla onaylayıp lazım olan şeyleri alıp aşağı inmiştik hepimiz arabaya binip havalimanina geçmiştik zorda olsa yağmuru bindirip ordan eve geçmiştik. O kadar zor ki sevdiğin canından çok sevdiğin kişiyi kaybetmek bende çok iyi bilirim içime oturan öküz beni eve sığmaz yapınca çıkıp sahile gitmeye karar vermiştim kızlar odalarında takıldığı için gittiğimin bile farkında değillerdi yalnız kalmak istiyordum beynimde benim bile hakim olamadığım çok düşünce vardı hangisini düşünsem sasmistimm.

Choi soon : cok üzüldüm biliyor musun hahaha aslında hiç üzülmedim daha kötüleri gelsin başınıza

Noluyor lan bu kım bunu nerden biliyor sinirler tepeme çıkmıştı bu iş tehlikeli olmaya başlamıştı. Yanımda beliren kişiyi görene kadar düşüncelerimde boğuluyor duygudan duyguya geçiş yapıyordum..
Y: bi sorun mu var
?? : düşünceli ve bi o kadar da sinirli duruyordun gelmek istedim iyimisin

Çocuk samimi gözüküyordu yabancı ne olacak dusuncesiyle bugün olanları anlattım adının sung chan olduğunu öğrendiğim taşa
Y: nerde okuyorsun
S.C :........ Lisesinde
Y: hmm anladım son sınıf sanırım
S: evet sen
Y: henüz ikinci sınıfım
S: yanlış anlamazsan birsey sorucam
Y: bu Choi soon yakının olabilir mi seni çok iyi tanıyan
Y: bilmiyorum bende öyle düşünüyorum ama bunu yapacak kimse yok diye düşünüyorum
S: sen eminsen sorun yok ama ben yine de düşün derim

Hoseok'un ağzından :

Neydi bu şimdi birde rakip lisenin rakibimizin çevresinde mi geziyor bunlar bizimkilere yanyanalarken resim atmış cevap bekliyordum lan yoksa bunlarin arasında birsey var da bunlar bu yüzden mi bizimle uğraşıyordu yakaladım işte orusbular sizi hafife almışız amk büyük oynuyorlar ama ben size ödetirim bunu bizimkileri arayıp buluşmayı ayarlayıp yanlarına gittim.. Ufak bir planın ardından eve geçtik şimdi onlar düşünsün orusbuysaniz o muameleyi göründe gorelim bakalım......

Yaseminin ağzından :
Numaralarımızı alıp ayrılmıştık arabaya binip ordan da spora geçmiştim jk antrenman yapıyordu. Beni farketmis olacakki yanıma gelip
Jk: naber Yasemin nasılsın
Y: iyi değilim hyung konuşmasak olur mu
Jk: noldu anlatmak istermisin
Y: saol ama istemiyorum

~Sonu Olmayan Düşler~(BTS)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin