Tennur

"hata"

Şu kitabı yazarken hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum..

🎀bölüm şarkısı "ben sana veda edemem" Çağan Şengül  , Cem Adrian

..

Ben sana veda edemem'

Göz göre göre canımdan vazgeçemem...

Ama veda etmek zorundayım.

Çünkü o bana etti.

Bana söz verin.. sizi istemeyen birini darlamayacaksınız.

"Darlamak" bakın ne korkunç bir kelime.

En azından bıkmasın sizden.

En azından kendinize olan saygınız kalsın.

Yapmayın.

Yalvarıyorum..

..

Ve gün gelir kıyamadığınıza, kıymak zorunda bırakılırsınız.

Çiçek buketini çöpe attım.

Oysa ben onunla ilgili hiçbi şeye kıyamazdım.

Kolyeyi de.

Kalırlarsa baktıkça hatırlardım.

Hatırlarsam kanardım.

.

Bazı yaralar ne yapsanız geçmiyo..

Hep aynı döngü!

Aslında çok güçlüyüm.

Nelere katlandım..

Ama ona çok güçsüzüm..

Zaafım. O benim. Zaafım.

Zaaflar.. umutlar... affedişler..

.

"Tennur Asil Sağlam!"

(Adına ölürümmm)😍😍

"Burda"

Aramızda 1 koridor var.. gidemiyorum.

Ben ona gidemem.

Ben ona hiç gidemem.

O da sınıfında dersteydi.

..

Babamın umrunda olan şey paraydı.

Benim ne hissettiğim değil.

Nasıl acı çektiğim değil.

Hakkım helal de değil.

Mutlu olmam vardı.. bi de para etmem.

Ben ticaret aracı değilim baba.

Ben sadece çocuktum.

Birgün bebeğim olursa.. yeri gelsin eşimden bile korurum onu.

Ebeveynlik budur.

En başta korumak.

Eziyet etmek değil.

Babamın karşısında boyun bükmem.. elini öpmem.

Baba değil ki o.

(Ağlicam)

Bu hayatta en başta babamdan bile sevgiyi tatmadım.

Elin oğlundan ümit etmek aptallıktı.

Aptalsın. Tennur. Çok. Rezilsin.

Şu haline bak.

Kafamda ki ses..

Rezil!

Bağıramadım ama .. odamdaydım.

Hava kapalıydı.

Çığlık atmadım ama.

Bir şimşek yeryüzüne düştü.

Öyle sert düştü ki..

Ben bile korktum.

Ben böyleydim. Korkunç!

Ben saklanmak zorundaydım. Hep . Yıllarca yaptım bunu.

Esir ettim kendimi.

Tennur umm❤️‍🩹

..

Babası "bana öyle bakma!"

"Eğ başını!"

Tennur başını eğmedi. Daha da dikleştirdi.

Adamın gözünün içine bakmak bile istemiyordu, oysa ki .

..

Doğan geri dönmesin diye tüm kapıları kilitledim.

Zorunda bıraktı.

..

Ben büyürken bana sevgi veren tek bir kişi var..

Elbisemin eteklerinden tuttum.

Bayan Capella.

Bir yıldız adıymış..

Öyle demişti eskiden.

Gülümsedi.

Başımı eğip selam verdim. Aynı zamanda gülümsemiştim.

Sahici bir gülüştü bu.

Eğilip eteğinin ucunu öptüm. Alnıma değdirdim eteğin ucunu sonra.

Gülümsedim. Çok içten gülümsemiştim.

Elini öpüp başıma koydum.

İşte bu.

Sevgi.

Diz çöktüren şey .

Gözlerim doldu.

Böyle bakmazdım kimseye.

"Kızım" dedi.. gülümseyerek.

(Babasının elini öpmemesi..)

Askerler sıraya girmiş. Selam durmuşlardı.

Eliyle masayı gösterdi.

"Bu ne asalet böyle " dedi.

"Sizin güzel bakışınız" dedim..

🥲🥲💙

Yüzü parlak , nur gibiydi.

Adı gibi.