En başından beri biliyordum.
Her şeyi.
Salağa yattım.
Rol yaptım.
Fark etmediğimi sandılar.
Hissettim.
Oysa duydum.
Oysa gördüm.
Düşündüm.
Anladım. Fazla anladım.
Bir insanı gözlerinden bile okurdum.
Konuşmasına lüzum yoktu.
Gözleri susturamaz insan.
Bi kız arkadaşım vardı eskiden.
Sırada önümde otururdu.
Bakışından ne diyeceğini anladım. Yanımda ki kıza.
Şok oldu.
Oysa gördüğü okyanusun 1 damlasıydı.
Anlatmama izin ver.
...
Her zaman stresliyimdir.
Kalbim bazen ağzımda atar.
Ama hiç aptal olmadım.
Hafızam o kadar güçlüdür ki...
Tahmin dahi edemezsin.
Hızlı hızlı yürüyerek sınıfa girdim.
İlk derse girecektik.
Doğan kapıdaydı.
Arkadaşım gülüp kapıyı gösterdi .
Diğer kızlarda kapıdaydı.
Yerimden kalkmadım.
"Gel" dedi. Kız.
Gülümsedim. Kafamı 2 yana salladım.
O gelecekti.
Benim için.
Ben kapıya çıkmadım.
O kapıdan sınıfa baktı.
Arkama bakıyomuş gibi yaptı.
Belli etmediğini sandı.
Sandı. Hep yaptığı gibi.
Bu daha başlangıç.
.
Ama onunla oynamak istemedim.
Yemin ederim. Ona şefkat duydum. Kimseye duymadığım hisler onda hayat buldu.
Ama bu halleri çok tatlıydı.
Keşke hep böyle kalsaydın.
Ne de çabuk vazgeçtin.
.
Sadece sevmesini istemiştim.
Sevilmeme korkusu. Bende bu vardı.
Derler ki, neden korkarsan başına gelir.
Geldi.
Sevmedi.
Ama çok umutlanmıştım.
Boşa mı gitti tüm umut?
Bölüm şarkısı ; söyle sunam/ Nurettin Rençber
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tennur
Sci-fi"içlerinden biri ise adeta gökyüzüne hükmediyor" "hava olaylarını kontrol ediyor" "sadece çığlığıyla gökyüzünü ikiye ayıracak güce sahip" dedi haber sunucusu. kimi arıyorlardı? beni.
