"ហេ៎ ចង់ទៅញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់
ទេ?"
Wonyoung បានសួរអ្នកដែលកំពុង
អង្គុយនៅលើសាឡុង ប៉ុន្តែ yujin មិនឆ្លើយ
"Yujin!"
នាងបានស្រែក
ចុងក្រោយរាងក្រាស់ងើបមុខឡើង
"Hmm?"
"ខ្ញុំកំពុងសួរថាតើនាងចង់ញ៉ាំអាហារ
ថ្ងៃត្រង់ឬអត់"
wonyoung បាននិយាយម្តង
ទៀត
"នាងមិនអីទេ?"
wonyoung បាន
សួរដោយបារម្ភ
"ចាស"
"អញ្ចឹងទៅញុំាអាហារថ្ងៃត្រង់អត់?"
"អឹម... អាយ. អា.. ថ្ងៃនេះខ្ញុំទៅក្រៅ
ដើម្បីញុំាអាហារថ្ងៃត្រង់"
"ហឹម? នៅឯណា?"
wonyoung សួរ
ដោយចង់ដឹង
"Ahhh មិត្តរបស់ខ្ញុំបបួលខ្ញុំទៅញុំាបាយនៅខាងក្រៅ"
"ចឹង ពេលក្រោយបានទេ?"
"ចាស"
2-3ថ្ងៃបន្ទាប់ wonyoung បានសម្គាល់ឃើញថា yujin ចេះតែគេចពីនាង ដូច្នេះនាងបានទៅជាជួបជាមួយមិត្តភក្តិរបស់នាងដីេម្បីសុំយោបល់
"ប្រហែលជានាងទើបតែមករដូវទេដឹង"
"យីេងគិតដូច្នេះ"
"ប៉ុន្តែយើងមានអារម្មណ៍ថា នាងមិនសូវខ្វល់ខ្វាយនឹងយីេងហីេយតែងតែគេចមុខពីយីេង វាខុសគ្នា"
"តើឯងមានន័យអ្វីខុសគ្នា?
Winter សួរ
"យីេងមិនដឹងទេ ដូចជារាល់ពេលដែលយីេងបបួលនាងចេញក្រៅនាងតែងតែ រកលេសហើយពេលដែលយីេងព្យាយាមនិយាយជាមួយនាងនាងគ្រាន់តែ
ឆ្លើយតបដោយត្រង់ៗ"
"ហ៊ឹម.. នាងកំពុងណាត់ជួបណាគេដឹង?!"
"យីេងមិនដឹងទេនាងមិនបានប្រាប់យីេងទេ"
"យីេងមិនគិតថានាងធ្វើនោះទេ ព្រោះ
យីេងនៅតែអាចមើលឃើញពន្លឺនោះនៅក្នុងភ្នែកនាងពេលនាងសម្លឹងមកឯង"
winterនិយាយ
"យ៉ាងម៉េច?" Wonyoung
"ចាំមើល"
"ឆាប់មកមានរឿងកើតឡើងចំពោះ wonyoung!" នាងបានស្រែក
Yujin ចូលមកក្នុងបន្ទប់ ហើយងាកទៅ
កាន់ wonyoung យ៉ាងរហ័ស
"តើនាងមិនអីទេ?"
គេបានសួរដោយបារម្ភពី wonyoung
"See"
YOU ARE READING
ចៅហ្វាយរបស់ខ្ញុំ (My boss) annyeongz
Любовные романыI hate when you're with someone else
