"ឯងមានកីេតអីអត់?"
Sunghoon ដែលដីេរចូលមកបានសួរ ហើយអង្គុយក្បែរនាង wonyoung ងាកមករកគាត់ហើយឈប់មួយភ្លែតបន្ទាប់មកនាងបានយកថីេបបបូរមាត់របស់គាត់រយៈពេលតែមួយឬពីរវិនាទី។
"តើវាសម្រាប់អ្វី?" Sunghoon សួរ
"គ្រាន់តែព្យាយាមបញ្ជាក់ចំណុចមួយ" wonyoung ឆ្លើយនឹងយកវិក័យប័ត្រចេញពីកាបូបរបស់នាងបន្ទាប់មកដាក់វានៅលើតុ។
"ខ្ញុំត្រូវតែទៅ"
"ទៅណា?"
"ខ្ញុំត្រូវតែយកនាងមកវិញ"
wonyoung ឆ្លើយតបហើយដើរចេញទៅដោយមិនងាកក្រោយ។
"Yujinnnnn!"
នាងស្រែកនៅពេលនាងទៅដល់នាងបានទៅផ្ទះបាយ សួនច្បារទៅកាន់បន្ទប់របស់នាង ប៉ុន្តែនាងមិនបានឃើញនាងទេ
"yujin!"
"Wonyo! មានរឿងអី?"
លោកចាងនាងបានសួរ
"ប៉ាឃើញ yujin ទេ?"
«នាងសុំទៅផ្ទះ មានអ្វីមែនទេ?»
លោកចាងសួរដោយឆ្ងល់
"ប៉ា ខ្ញុំចង់ជួបនាង ខ្ញុំបានធ្វើមិនរឿងគប្បីជាមួយនាង!"
Wonyoung និយាយទាំងកំពុងស្រក់ទឹកភ្នែក
"Baby, shh..... មិនអីទេ "
លោកចាងបាននាំនាងទៅអង្គុយនៅសាឡុងព្រោះមានរឿត្រូវសម្ភាសន៍។
"ប្រាប់ប៉ាមកថាមានរឿងអី?
"ខ្ញុំ-ខ្ញុំល្ងង់ នាងប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំបាននៅជាមួយ sunghoon ច្រើនពេកហើយពួកយើងក៏ស្រែកដាក់គ្នាបន្ទាប់មកខ្ញុំក៏បែកគ្នាជាមួយនាង Sunghoon ខ្ញុំបានថើបគាត់ព្រោះខ្ញុំចង់មើលថាតើខ្ញុំស្រឡាញ់គាត់ឬក៏អត់ដូច្នេះឥឡូវខ្ញុំត្រូវដោះស្រាយគ្រប់យ៉ាង»
"ខ្ញុំត្រូវទៅរកនាង»
"កូន..."
Namjoon បញ្ឈប់កូនស្រីរបស់គាត់
"ទុកឱ្យនាងត្រជាក់ចិត្តសិនចុះហើយកូនក៏ទុកពេលឱ្យនាងដែរអ្វីៗកំពុងតែលិចលង់ក្នុងពេលនេះដូច្នេះ ចូរស្ងប់ស្ងាត់ចុះហើយវាយឺតពេលមានអ្វីកើតឡើងចំពោះកូន"
"ប៉ុន្តែប៉ាខ្ញុំចង់ទៅរកនាង"
"ត្រជាក់ចិត្តសិន okay? នាងនឹងមករកកូន” Namjoon និយាយលួងលោមនាង
YOU ARE READING
ចៅហ្វាយរបស់ខ្ញុំ (My boss) annyeongz
Romanceann yunjin ត្រូវបានគេជួលឲ្យទៅធ្វីេជាអង្គរក្សរបស់ jang wonyoung ដែលជាកូនស្រីរបស់គ្រួសារ jang ជាគ្រួសារមួយដែលមានបំផុតក្នុងប្រទេសកូរ៉េ ប៉ុន្តែ wonyoung គ្រាន់តែចង់បានសន្តិភាព និងសេរីភាពមិនមែនមានអង្គរក្សតាមនាងគ្រប់ទីកន្លែងទេ។ -luna
