Muhtar Bey | Texting

Final

Tüm hazırlıklar yapılmış ve o güne gelinmişti.

Tarih 02.11.2024

Celal ile Benim düğün günümüz.

Çay bahçesinin İçindeki odalardan birinde Günlerdir Kimseye göstermediğim gelinliğim ile Celali bekliyordum. Aynada ise Kendimi izlemeye doyamıyordum.

Gelinliğim Uzun Bol kolları Uzun düz eteği ile Zamansız güzel bir parçaydı. Belimi sımsıkı sarıyor. kumaşı çok zarif gösteriyordu

Açıkta kalan Boynum ve köprücük kemiklerimi Zarif bir kolye süslüyordu. Saçlarımda Beyaz çiçeklerden yapılma çok zarif bir taç vardı.

Sarı Saçlarım dalgaları hailinde omuzlarımı süslüyor her zamanki gibi beni tamamlıyordu.

Kapi tıklatılmasi ile bakışlayım aynadan kapıya odaklandı. "Gelebilirsiniz"

Kapı açılıp Celalin içeri girmesi ile onu baştan sona süzdüm. siyah klasik bir takım elbise tercih etmişti. Saçları şekil verilmiş Gözlerindeki parlama ile beni süzüyordu.

Bence Onun gözleri beni en güzel gösteren aynaydı.

Yanıma yaklaştığında "Hayallerimdende güzel olmuşsun " diye fısıldadı.

"Evleneceğim adam bu kadar yakışıklıyken Benim güzel olmam normal değil mi" diye sordum ellerimden biri yeni traş olduğu belli olan yanağını gitmiş yavşak yavaş haraket ediyordu.

Yanağındaki elimi tutup dudaklarına götürdü. "değil bu güzellik asla normal değil"

"Normal olmayalım zaten Biz olalım" dedim. İçimden gelerek ona sarılırken başım göğsüne yaslandı.

Ellerinden biri belimi sardı diğeri saçlarima gitti. "Haklısin Biz bizken çok güzeliz "

Birbirimize Dakikalarca sımsıkı sarılı kaldık. Ta ki Kapımız tıklatilip Ceyda abla "Herkes sizi bekliyor " diyene kadar

Birbirimizden ayrıldımızda Celal anlıma bir öpücük bırakıp elimi tuttu. Elimi tutan elini sımsıkı sararken birlikte bulunduğumuz odadan çıkıp Çay bahçesine çıktık . her şey tamda istediğimiz gibi olmuştu. Masaların arasına bırakılan yoldan alkışlar eşliğinde ilerlerken Griş müziğimiz Son arzumdu.

Büyük ağacın altındaki Nikah masasına yerleştirdimizde etrafa bakındım.

Karşımızdaki yuvarlak masalarda bir sürü tanıdık sima vardı. Kimisi Mahalledendi kimisi Tanıdımız, kimisi ailemiz

Annem ile babam yan yana bana gülümserek bakarken Erdemde onların yanindaydı. Üçününde gözleri Saatler önce evden ayrılırken yaşananlardan dolayı dolu doluydu.

Babam beni bırakmak istememiş. Son dakika nişani atmayı düğünü iptal etmeyi teklif etmiş. hatta birazda ısrar etmişti. Ama ben onun göğsüne başımı yaslararak Mutlu olacağıma onu ikna edince Alnımı öpüp kabullenmişti.

Annen çok ağlamış ben sensiz ne yapıcam deyip deyip saçlarımı öpmüştü. Ona beş dakika uzaklıkta olduğumu istedimiz an bir araya gelicemzi ki benden kurtulamayacaginı sürekli geleceğimi söylemiş, sakinleştirmiştim

Erdem ise beni en çok şaşırtan olmuştu. Gözleri dolmuş bana sımsıkı sarılmış abla ben seni çok seviyorum gitmesen olmaz mı diye sormuştu hatta bir daha asla kola içmem bile demişti. Ona sımsıkı sarılıp yanağını öpmüş hep yanında olacağıma söz vermiştim.

Zaten ben ailemden uzakta kalamazdım ki neredeyse her gün yanlarına giderdim.

Gözlerim Celalinde ailesine takıldı. Nilüfer teyze ile Yaşar amca oğulları gülümserek izlerken onlarında gözleri doluydu.