1.Bölüm

5 2 0
                                    

İNTİKAM TUTSAĞI 1.BÖLÜM

Bu kitabı okunma sayısına göre yayınlayacağım belki okunur diye ilk bölümü sizlere sunuyorum bu bölüm kısa olacak ama umarım beğenirsiniz.

Oy ve yorum yaparsanız çok sevinirim.

🔪

(Katil)

Çalılarda gizlenirken her zaman yaptığım gibi onları izliyordum.

Ailemin katillerini.

Babası ile salona geçen kız babasına sevinçle bir şeyler anlatıyordu. Babasının ona verdiği cevapla yüzü asılmıştı hemen. Babasının ona söylediği şeylere başını sallamakla yetindi. İkisi salona geçip bir film izlemeye başladılar.

Bunu her gün yapıyordum her gün kurbanımın evine gelip onu izliyordum. Ailemi öldüren o adamı öldürmeden içimdeki intikam duygusu geçmeyecekti.

Er yada geç o intikam alınacaktı.

Ve çok beklememe gerek kalmamıştı zaten 11 yıl beklemiştim ve artık zamanı gelmişti. Bir kaç ay içerisinde ailemin katilinin katili olacaktım. Kızına neler olacağı umrumda bile değildi ben nasıl bu kadar yıl dayandıysam o da dayanacaktı bu acıya.

Hayatlarını artık ezberler hale gelmiştim her gün onları izlerken asla bıkmıyordum ve bıkmayacaktım da kurbanımın herşeyden habersiz bir hayat yaşaması onu öldürme isteğimi daha da arttırıyordu.

Bu kadar zaman beklemiştim güçlenip intikamımı alabilmek için o zamanlar çocuktum nasıl bir insanı öldürürdüm ki. Kim bilirdi o çocuğun içindeki intikam ateşinin onu bir seri katile dönüştüreceğini.

Ailemin öldüğü o günden beri tek yaşadığımdan herşey daha zor olmuştu ama bazı şeylere alışmamı kolaylaştırmıştı.

Yanlızlık.

Sessizlik.

Her geçen gün hayatıma daha çok alışırken kendimi eğitmeye başlamıştım o günden beri kaç insan öldürdüğümü bilmiyordum sadece o adamın yüzüymüş gibi görüyordum kurbanlarımı yinede içimdeki ateş sönmüyordu. Ama tek bildiğim bir şey vardı o da bu katliamın o adamın ölümüyle son bulacağıydı.

Kızın bağırışmalarıyla dikkatimi yine onlara verdim. Kızın sesi buralara kadar geliyordu.

"Baba yeter artık bende diğer kızlar gibi okumak istiyorum hayatımı yaşamak istiyorum ama sen beni bu eve tıktın!" Diye bağırıyordu kız babasına "Beni bir savaşa gidecekmişim gibi hazırlıyorsun ama neden diğerleri gibi özgürce okula gidemiyorum." Babası bir hışımla yerinden kalktı.

"Gitmeyeceksin okula falan liseyi bitirmene izin vermiş olabilirim ama artık devamı yok" babasının konuşması kızı daha da sinirlenirmişti.

"Sen... Sen çok kötü bir babasın umarım kendinden utanırsın." Kızın söylediklerinin hemen ardından babası ona sert bir tokat atmıştı. Tokatın sertliği kızın yere çok sert bir şekilde düştüğünden belliydi.

"Bir daha okul hakkında konuşursan seni bu eve kilitlerim anladın mı! Şimdi odana çık gözüme görünme!" Kız hızla başını sallayıp düştüğü yerden kalktı ve doğruca merdivenleri çıkıp odasına girdi.

Odası bu tarafa bakıyordu o yüzden kızın yatağına atlayıp ağladığını görebiliyordum. Bugün kü izleme saati de bittiğine göre artık gidebilirdim.

Oradan ayrılıp bugün ki kurbanımı karşılamak için doğruca evine gittim.

İşimi bitirdikten sonra evime gelmiş güzel bir duş almıştım. Salona geçip koltuğa kurulurken haberlerden yaptığım cinayeti izliyordum. Her zaman ki şeyler hep birini öldürdüğümde bir kaç saat içerisinde habarlere düşüyordu.

İNTİKAM TUTSAĞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin