ဒီလိုနဲ့ ဖြိုးမှာ
ညနေတိုင်း ကျောင်းပြန်လာတိုင်း
မမကို စက်ဘီးသင်ပေးတာ
အခုဆို၁လ ကျော်ကျော်ရှိခဲ့ပြီ ။
မမက စက်ဘီးကို၁ပတ်အတွင်း
စီးတတ်သည် ဒါပေမဲ့ ဖြိုးနဲ့အတူ
ညနေတိုင်း စက်ဘီးပတ်စီးလေ့ရှိသည် ။
စက်ဘီးပတ်စီးပြီးတိုင်း အမြဲတမ်း
အားပေးတဲ့ ဒေါ်ချစ် အကြော်စုံ
ဆိုင်မှာ စားဖြစ်သည် ။
မမနဲ့ တအားရင်းနှီးသောကြောင့်
မမဟာ တစ်ခါတစ်ရံ သူမိသားစု၀င်
တွေအကြောင်း ပြောပြတတ်သည်။
မမရဲ့ အမ အကြောင်းကတော့
မပါ ။ ဖြိုး မေးရင်လည်း စကားလမ်း
ကြောင်းသာ လွဲသွားတတ်သည်။
အဲ့နေ့ ......အဲ့နေ့က
ကျောင်းဆင်းချိန်မှာ မိုးတွေက
သည်းထန်စွာရွာနေသည်။
မမက တော့ ပြန်သွားပြီ ဖြစ်တယ်
ဖြိုးကတော့ အိမ်က လာကြိုမည်
ဖြစ်၍ စောင့်နေသည်။
လမ်းတစ်ဖက်ခြမ်းကနေ
ဖေဖေက လာကြိုသည် ။
ဖြိုးလည်း လမ်းကလည်း ရှင်းနေတာကြောင့်
ထီးကလေး ကိုင်၍ ဖေဖေ ကားရပ်သည်
နေရာကို သွားသည် ။
ထိုစဉ်
တီ......တီ.....တီ
ကားဟွမ်းသံ ကို ကြားလိုက်ရပြီး
ဖြိုးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ မိုးရေထဲ
လွင့်စင်သွားခဲ့သည်။
ဖြိုးရဲ့ အမြင်အာရုံတွေ ဝေဝါးနေတဲ့
အချိန်မှာ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က
ဖြိုးဆီ ပြေးလာတဲ့ ပုံရိပ်ကို
ဝိုးတဝါး မြင်လိုက်ရသည်။
"ကလေး ....ကလေး ...ခေါ်တာကို
ကြားရဲ့လား "
နူးညံ့တဲ့ ခေါ်သံ အောက်မှာ
ဖြိုးရဲ့ အမြင်အာရုံတွေက တဖြည်းဖြည်း
အမှောင်အတိ ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။
×××××××××××××××××××××××××××××××
×××××××××××××××××××××××××××××××
ဖြိုး ပြန်သတိရလာတော့
မရင်းနှီးတဲ့ အငွေ့အသက် တစ်ချို့ကို
ရလိုက်သည် ။
မျက်လုံးကို အသာယာဖွင့်ကြည့်တော့
မြင်လိုက်ရတဲ့ အမျိုးသမီးကြောင့်
ဖြိုးမှာ မှင်သက်သွားမိသည်။
"သတိရပြီလား ကလေး
ခေါင်းမူးတာတို့ ခေါင်းကိုက်တာတို့
ဖြစ်သေးလား"
YOU ARE READING
ပိုင့်ရဲ့ မိုးစက်လေး
Romanceပိုင်က ပန်းပွင့်လေးဆို မဆု က မိုးစက်လေး ၊ မဆုရှိမှ အသက်ရှင်မဲ့ ပန်းပွင့်လေးဟာ ပိုင်ပါ ။
