Ikaw at Ako, Palagi

Chapter 10

I was breathing so hard and I felt pain on my chest. I dreamed of it again.

"Tracy..", Mahinang sambit ko habang hawak parin ang dibdib ko. "You're my biggest nightmare, damn it", Nagmamadali akong lumabas ng kwarto para makainom ng tubig. "Bakit? Bakit napaginipan ko na naman yon? Bakit umulit na naman?", Napaupo ako sa may gilid ng sink at pilit na pinapakalma ang dibdib. Napakabilis ng takbo ng puso ko, ngayon ko na lang ulit napaginipan yon, huling panaginip ko ay noong bago mag exam.

Napapikit na lang ako habang nakaupo don hindi ko na namalayaang nakatulog na pala ako.

"Rie? Rie..", Napatingin ako sa nagyuyugyog sakin. "What are you doing here? Bakit dito ka natutulog?", Tanong ni Daddy

"Dad", Bigla akong napayakap sakanya at napaiyak

"Shush.. bakit? Anong nangyari anak?", Malambing ang boses niyang tanong

"I dreamed of it again dad.. I saw.. I saw how she killed your brother", Naiiyak akong sabi, nakita kong natigilan siya parin si Matthew

"Who?", Tanong ni Matthew, nalilito.

"Anak? It's okay, hmm? Daddy is here, hindi na mawawala si Daddy sa tabi mo, okay?", Malambing parin niyang sabi at hinaplos ang ulo ko, dahan dahan niya akong tinayo at dinala sa kwarto. "Magpapa therapy ka okay? Hindi na magandang nangyayari to sayo, anak", Naiyak parin ako habang hawak niya ang kamay ko

"Tahan na.. you'll be okay.", Kahit nalilito ay ngumiti parin sakin si Matthew. "Look, I brought you your favorite wallet", Nakangiti niyang sabi habang inaabot sakin yong bag

"Pakibantayan muna ha? Tatawagan ko lang yung kakilala kong therapist", Tumango si Matthew kay Daddy bago ako hinalikan sa noo

"Tahan na..", Niyakap ako ni Matthew, "Madami kaming nabili para sayo", Gusto ko siyang sakalin dahil sa sinabi niya, umiiyak yung tao mag sisingit ng mga kung ano ano.

"T-thank you", Nasabi ko na lang

"Si.. si tita parin ba ang napapaginipan mo?", Tanong niya pagkatapos ng ilang minutong pananahimik, tumango lang ako. "Did she, apologize already.. sayo?", Tanong niya pa

"She was about to apologize but I refused to listen. I don't wanna hear her fucking damn voice. Everytime I hear her voice it reminded me of how he killed my uncle in my dream", Malumanay kong sabi. "She was the one who ruined her family, pero ang lakas ng loob niyang bumalik sa buhay namin.", Tumawa ako ng pilit. "She didn't know that I hate her so much", Nakangiti kong sabi.

"Ayaw mo ba talaga pakinggan ang side niya? Isn't it better to hear her side too? You told me that always hear both sides, don't being one sided. Nakalimutan mo na ba yon?", Tanong niya

"Hindi pa ako handa eh, hindi pa ako handang pakinggan ang side niya dahil sa galit na nararamdaman ko", Nakangiti kong sabi. "Ang hirap, ang hirap pakinggan yung paliwanag niya lalo na ngayong sarado ang utak ko pagdating sakanya", Dugtong ko.

Mas gugustuhin kong wag na lang pakinggan, dahil baka mas masaktan pa ako. Tanga ko 'no? Pero masisisi niyo ba ako kung ganon ang nararamdaman ko? Iba kasi ung pakiramdam ng iniwan ka na nga, may pinatay pa siya. Siguro nga, masama ako para sa iba, kasi hindi naman nila alam ung dahilan. Mas hihilingin ko na lang din na maging masamang anak kesa maging mabuti, dahil abusado ang mga tao.