Beyaz saçlı genç telefonunu elinden bıraktı. Okyanus, ona bir görev vermişti sonuçta. Yatağından yatış pozisyonundan kalkıp bir süre oturdu. Derin bir nefes aldı, verdi.
En son ne zaman sarılmıştı Genya'ya? Birkaç sene olmuştur...
Doğru. En son babaları Genya'yı çok kötü dövecek üzereyken Genya'nın önüne atlayıp kardeşi yerine kendi dövüldüğünde, kardeşine sarılıp hiçbir şeyi olmadığını söylüyordu. Aynı zamanda Genya da ağlıyordu.
Sanemi kafasını eğip eski hatıralarını aklından geçirdi. Çok küçüktü kardeşi daha... Aklındaki düşünceleri kenara atıp Genya'ya nasıl özür dileyeceğini düşünmeye başladı. Mental açıdan kendini hazırladıktan sonra ayağa kalktı. Odasının kilidini açıp odasından ayrıldı ve Genya'nın odasına doğru kısa adımlar atmaya başladı. Yürürken yere bakıyordu.
Kapısının önüne gelince, duraksadı Sanemi. İç çekti, sonra eli kapının tokmağına dokunacaktı ki, kapıyı çalmaya karar verdi. Kapıyı iki kez tıklattı. "Gel." İçeriden boğuk bir ses geldi. Sanemi kapıyı açıp Genya'nın odasına girdi ve onu masasında bir şeyler yazarken buldu. Genya kapıya bakarak abisinin yüz ifadesine baktı. "Abi? Bir sorun mu var?"
Sanemi kardeşine doğru eğildi ve kollarını onun etrafına sardı. "Genya, ben... Ben çok özür dilerim." Genya âni sarılma karşılığında donup kalmıştı. "Senin için hiç iyi bir abi olamadım. Son kalan ailem sen iken, ben seni kötüye kullandım. Ben... berbat bir abiyim. Kendimden iğreniyorum." Sanemi konuşmaya devam etti ona sarılırken. Genya'nın gözleri dolmaya başlamıştı bile. "Ben... Ben çok sinirlenen biriyim. Sebebi ama kendim kızmak istediğim için değil, ben kendimi tutamıyorum Genya. Sana bunu anlatmam lâzım..." Sanemi'nin de gözleri dolmaya başlayınca geri çekti kendini. Gözlerini kaşıyıp gözyaşlarını sildi ve Genya'nın yatağına oturdu. Yanına pat patlayarak kardeşini yanına çağırdı. Genya hemen ayağa kalkıp oturdu abisinin yanına. O da gözyaşlarını sildi.
"Kısacası, Genya. Ben hastayım." Sanemi itiraf etti. "Ne?" Genya'nın gözleri büyüdü. Korkmuştu. Sanemi bu tepkinin sonunda kıkırdadı. "Ölmeyeceğim, merak etme. Ama yanımdakilere, sevdiklerine zarar veriyorum ben. Sinir hastasıyım ben Genya." Sanemi yere baktı. Genya'nın titreyen elini tuttu. "Aklında kalsın ye söyledim. Bir de... Bir an olur da yanlışlıkla sana zarar verirsem benden nefret etme diye." Beyaz saçlı burnunu çekti ve gözyaşlarını sildi.
"Niye senden nefret edeyeyim, 'Nemi?" Dedi Genya. Sanemi'nin gözleri büyüdü. O takma adı uzun bir süredir duymamıştı. Sonuçta o takma adı tek Genya biliyordu ve tek o söylüyordu. "Bana zarar verirsen senden nefret etmem. Hiçbir şey olmaz abi." Genya abisine sarıldı, abisi de ona.
"Teşekkür ederim, Genya. Daha dikkatli olacağım." Sanemi teşekkür etti ve Genya'nın saçlarını öptü. Ayağa kalkıp gülümseyerek Genya'nın odasından çıkacaktı ki... "Seni seviyorum, Genya." Odadan çıktı.
Odadan çıktıktan sonra odasına gitti. Kapısını kapattı ama bu sefer kilitlemedi. Yatağına oturup telefonunu eline aldı. Instagram'ı açıp Okyanus'la mesajlaşmalarına girdi.
...
nem1wind_:
Yaptım, Okyanus!
Genya'dan özür diledim.
Benden gerçekten nefret etmiyormuş.
Ki...
Sen bunu nereden biliyorsun?
theoceanofapathy:
Demiştim sana, harikasın.
Ben bunu nereden biliyorum...
Güzel soru.
Alt sınıflardan tanıdığım kişiler var. Yani onları görmeye giderken Genya'yla da tanıştım.
Bana birkaç derdini anlattı. Mesela senle olan ilişkisi gibi. Ben de ona yardım ettim.
Aslında, sana yazmamın tek sebebi Genya'ya yardım etmekti. Ama mesele büyüyünce farklı sebepler de oldu.
nem1wind_:
Anladım...
Sağ ol, Okyanus.
Adının aksine çok ilgilisin.
theoceanofapathy:
Haha, çok komikti.
Neyse, rica ederim.
nem1wind_:
Espri amaçı söylememiştim ama...
Her neyse.
theoceanofapathy:
:O
nem1wind_ mesajınıza 🤍 bıraktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlgisizlik Okyanusu
Short Story"Dertler... Hepimizin vardır." İlgisizlik Okyanusu ve Nemi Rüzgârı. Rüzgâr hastaydı; bağırır çağırır, kendini tutamazdı. Okyanus bunu anlayıp onun hayatını değiştirmeye kendisine yemin etmişti. Okyanus ise hayatındaki dertlere rağmen Rüzgâr'ın der...
