theoceanofapathy:
Selam, Sanemi.
Daha iyi misin?nem1wind_:
İyiyim, Okyanus.
Asıl sana sormalı.
Dün kendine söyleniyordun sonuçta.theoceanofapathy:
İyiyim.
Sanırım.nem1wind_:
Sevindim.
Daha iyi olmak istersen buradayım.theoceanofapathy:
Sağ ol, Sanemi.
Bir sorunum olursa sana anlatırım.nem1wind_:
Tamam.
Görüldü 18.29...
Sanemi, arkadaşından görüldü yemişti. "Hay..." Kendi kendine söylendi. Yatağına uzandı, Okyanus'u düşünmeye başladı. Bir anda odasının dışında ayak sesleri duymaya başladı, ve iki kez kapısı tıklatıldı. "Gel."
"Abi, yemek hazırlamayacak mısın?" Genya, ürkmüş yüzüyle ve sesiyle içeriye sadece kafasını soktu. Abisinin böyle dediği için ona kızacağını biliyordu. "Birincisi, bana abi demeyi kes, Genya. İkincisi, buzdolabında var bir şeyler. Git ısıt mikrodalgada, ye." Sanemi kaşlarını çattı. Sesi yüksek değildi ama yüzü Genya'nın daha fazla ürkmesine sebep oldu. "Tamam..." Kendi canından çok sevdiği abisine abi diyemese ne diyecekti?
Odadan ayrıldı Genya, Sanemi'yi yalnız başına bıraktı. "Şu çocuk var ya..." Sanemi söylendi kendi kendine yeniden. Odasına baktı ve odasının dağınık olduğunu gördü. Ayağa kalktı, yere eğilip eşyalarını toplamaya başladı.
Odasını toplamayı bitirdi ve salona oturmaya gitmeden önce telefonunu eline aldı ve salondaki koltuğa oturdu. Telefonunu kurcalarken bir anda Genya'nın odasından bir şeyin kırılma sesi geldi. Sanemi tek kaşını kaldırıp telefonunu elinden bıraktı ve Genya'nın odasına doğru gitti.
"Genya, ne halt yedin şimdi de-?" Genya'nın odasının kapısını açınca gözleri sinirden büyüdü. Genya, -yanlışlıkla- annelerinin onlara aldığı kar küresini kırmıştı. "Abi-!" "Ne yaptın sen!?" Sanemi Genya'nın yaklaştı. "Onun ne kadar değerli olduğunu bilmiyor musun!!?"
"Abi, yanlışlıkla oldu..." Genya'nın gözleri dolmaya başlamıştı. 15 yaşındaydı ve hâlâ ağlıyordu. Sanemi bunu iğrenç buldu ve ona bağırmaya başladı. "Bir daha bana abi deme demedim mi!? Ne haltla kırıyorsun sen onu!!" Sanemi gittikçe sinirleniyordu... "Çok değerliydi o, bilmiyor musun Genya!!??" Sanemi elini kaldırdı, fakat durdu. Genya, kollarını yüzünün önüne kendisini korumak amacıyla getirince durdu.
"Özür dilerim..." Sanemi bir anda fısıldadı, elini indirdi. "Ben... Ben..." Derin bir nefes aldı. Şu an ağlamamalıydı Sanemi. "Dikkatlice çık odadan Genya. C-camlar ayağına batmasın." Mırıldandı Sanemi. Genya başını olumlu anlamda sallayıp dikkatlice odadan çıktı. Sanemi ilk önce camları toparladı, çöpe attı; sonra eline süpürgeyi aldı ve yerdeki küçük camları süpürmeye başladı. Tam süpürürken derin nefesler alıp veriyordu.
Sanemi, yeri süpürüp sildikten sonra kar küresinin kırılmayan alt kısmını eline aldı ve Genya'nın masasının üstüne yerleştirdi. "Gelebilirsin Genya." Seslendi Sanemi. Genya odasına girip yatağına oturdu ve Sanemi'yi izledi. Sanemi masaya göz gezdirdikten sonra kardeşine baktı. "Özür dilerim tekrardan..." Beyaz saçlı yere baktı, ve kapıdan çıkarak odayı terk etti.
"Abi!" Mohawk saç kesimi olan çocuk, abisine seslendi, o da ondan özür dileyecekti. Sanemi, kardeşinin seslenmesini duydu ama umursamadı. Sonuçta Genya bu hareketleri yüzünden ondan nefret ediyordu.
Odasına geçti, kapısını kapattı. Kapıyı kilitlemeyi unutmayıp yatağına geçti. Cebinden telefonunu çıkarak Instagram'a girdi. Arkadaşına anlatması gerekenleri vardı.
...
nem1wind_:
Ben berbat bir abiyim.
Kardeşim benden nefret ediyor.
Az daha ona vuracaktım. Ne kadar aptalca, değil mi?theoceanofapathy:
Sanemi?
İyi misin?
Sen kötü bir abi değilsin.nem1wind_:
Nereden biliyorsun?
He?
Nereden biliyorsun!?
Bilmiş bilmiş konuşma.
Ben hayatımda gördüğüm en kötü abiyim.
Kardeşine vurmak ne demek!?
Nefret ediyor benden!theoceanofapathy:
Sanemi. Sakin ol.
Genya iyi.nem1wind_:
Sen kardeşimin ismini nereden biliyorsun..?theoceanofapathy:
Genya senden nefret etmiyor.
Aksine seni seviyor. Hem de çok. Kendi canından fazla.
Ona vurmaya çalışman onu üzmüş olabilir.
Şimdi, telefonu elinden bırakıyorsun, Genya'nın yanına gidiyorsun
Ve ona sarılıyorsun.
Ne dersin?nem1wind_:
Deneyeyim...theoceanofapathy:
Harika. Bekliyorum.
19.17
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlgisizlik Okyanusu
Cerita Pendek"Dertler... Hepimizin vardır." İlgisizlik Okyanusu ve Nemi Rüzgârı. Rüzgâr hastaydı; bağırır çağırır, kendini tutamazdı. Okyanus bunu anlayıp onun hayatını değiştirmeye kendisine yemin etmişti. Okyanus ise hayatındaki dertlere rağmen Rüzgâr'ın der...