KENDİMİ BULDUM | TEXTING | | LÇ |

"BEN SEVERİM SENİ."

Bardan Çağan'ın beni sürüklemesiyle çıkmıştık. Ve ben şu an koltuğun kenarına sinmiş annem ve babamın gelmesini bekliyordum.

O da oturduğum yerin çaprazına oturmuş öylece bana bakıyordu.

Bunu anneme açacağından hiç mi hiç şüphem yoktu. Onun bu denli zeki birisi olmasından nefret ediyordum. Zekasına hayran olmama rağmen yine de nefret ediyordum işte!

Ayaklarımı kendime çekip kollarımı da ayaklarımın etrafına sardım. Başımı da dizlerimin üstüne koymuştum. Ona bakmıyordum ama onun bana baktığını bildiğimden bu olay beni rahatsız ediyordu.

"Gözlerini çeker misin üstümden!" Bir şey söylemeyip gözlerini kapı sesine çevirdiği zaman ben de yerden bakışlarımı kaldırmıştım.

Annem kapıdan girdiğinde arkasından gelen babam bir şey fısıldamıştı kulağına ve buna kahkaha atan annem başını çevirdiğinde Çağan'ın gözünün içine bakmıştı. Çağan hızla ayağa kalktığı zaman gözlerim büyümüştü ve ben de hızlıca ayağa kalkmışım.

"Hoş geldiniz, geceniz iyi miydi?" Çağan'ın imalı konuşması annemi rahatsız etmiş olacak ki yüzünde sadece bir tebessüm kalmıştı.

"Çağan, imalı konuşmalarını kendine mi saklasan oğlum?"

"O zaman başka bir şey konuşalım. İster misiniz?"

Öylece Çağan'a bakarken konuşulanları dinlememek için Ateş'in bana öğrettiği şarkıyı mırıldanmaya başlamıştım.

Shawty gözlerin alev gibi

İçimi yakar kül olurum sana

Sensiz hiçbir şeyin bir anlamı yok gibi

Yüzüm hiç gülmez olmazsan yanımda...

Gözlerimi kapatıp koltuğun ucuna yavaşça kendimi bıraktım. Gözlerim dolu doluydu ama gözyaşlarımın akmaması için elimden geleni yapıyordum.

Olmazsan yanımda düşünmek istemem

Sensiz bir dakika daha geçmez çünkü zaman

Cennetinde hapsoldum kurtulmak istemem...

"Anneciğim..." annemin ellerini yüzümde hissettiğimde parmakları yanaklarımdan aşağıya süzülen yaşları sildi. "Ne oldu?" Annem yüzüme bakıyordu ama benim gözlerim kapalıydı. Yüzündekinin, küçüklüğümde Çağan'ın beni yere ittiği zamanki telaşlı ifadesinin belirmesi ile aynı olduğuna emindim.

"Babamı özledim." Fısıldayışım annemin bana sarılmasına sebebiyet verdiğinde bir hıçkırık koptu dudaklarımın arasından.

"Çağan, sen mi bastın Leya'nın yarasına?"

"Baba saçma saçma konuşma. Ben insanların yarasıyla oynayacak biri değilim!" Yerimde sıçrayıp anneme o sıçramayla daha çok sokuldum.

"Beni babamdan başka kimse sevmiyor. Kimse de sevmeyecek!" Diye fısıldamaya devam etmiştim. Anneme ilk defa ağlarken böyle, bu şekilde sayıklıyordum.

"Olur mu annem? Ben seviyorum seni. Benden başkaları, babandan başkaları da sever seni. Deme böyle şeyler." Başımı iki yana sallayıp, "İstemiyorum sevmelerini!" Diye bağırdım.

Çağan'dan...

"Ben severim seni."

●●●●●●●●●●●●●●❄●●●●●●●●●●●●●●

☆Çok uzun zamandır yoktum söyleyin onlara yazarınız geri döndü!!.☆

Şaka maka bir yana çok uzun zamandır yoktum. Okul falan derken bi' de son senem olunca okul seçimi vesaire... Bu sene çok çabuk geçti bence. Bu bölümü de buraya dönüşümümün kutlaması gibi düşünün.

:)))

● Umarım beğenirsiniz ●

~SORULAR~

■ Çağan'ın bu olayı ebeveynlere anlatmak istemesi doğru muydu? ■

■ Çağan bu olayları anlatmış mıdır? ■

  ●●●●●●●●●●●●●●❄●●●●●●●●●●●●●● 

Çok olaylı bölümler geliyor!!.

●●●●●●●●●●●●●●❄●●●●●●●●●●●●●●

Oy sayısı da çok düşük. Oy verirseniz sevinirim. :)

Alttaki şu yıldızı sarı / turuncu renge çevirirseniz...
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐