Yanlış Kişi /Yarıtexting

8 Bölüm

İyi okumalarr

Bu sefer uykumdan kendi isteğimle değilde, kapının alacaklı gibi çalınmasından sıçrayarak uyanmıştım. Güne nasıl güzel başladığımızı gördünüz.

Esneyerek kolidora çıktım. Acaba bu saate kim kapıya dayanmıştı?

Kapıyı açtığımda karşımdakilerle uykulu gözlerim bir anlığına açılmıştı. Gerçekten beklemiyordum.

"Anne?" dedim. Şaşkınlığım sesime yansımıştı.

"Oyy uyandırdık mı?" dedi valizi içeri itelerken. "Bu saatte uyanmış olursun sanmıştık. Bir şey olmaz sonra yine uyursun."   Ben uyandıktan sonra uyuyamıyordum kii

"Baba niye haber vermediniz geleceğinizi?"

"Kızım annen tutturdu sürpriz olsun. O yüzden söyleyemedik." dedi. Tamam onu anladım da -ik burda ne anlama geliyor?

"Söyleyemedik?" dedim tekrar ederek.

"İşte bir sürpriz de bu ama." dedi annem.
"Ama?" diyerek yine tekrarladım.
"Ama o sürpriz akşam olacak." Şimdi ama bir merak etmedim değil.

"Ay neyse kapıda kalmayın içeri geçin"  diyerek kapıyı biraz daha açtım.

"Kızlar bizde mi?" dedi annem ayakkabısını çıkartırken.

"Evet uyuyorlar."

"Tamam o zaman onları uyandırma bırak uyusunlar, sende git uyu. Biz kahvaltı yapmadık yolda gelirken bir şey atıştırdık sadece. Şimdi baban açtır ben kahvaltı hazırlayım."

"Yok ben kalktım mı uyuyamam bilirsin. Sen geç otur yol yorgunusun ben hazırlarım." dedim gözümü ovuşturarak.

"Hadi annem git yüzünü yıka bana yardım edersin."
Ne kadar otur desem de yok illâki kendi yapacakmış.

Mutfaktan çıkarak banyoya doğru ilerledim. Kapının önüne geldiğimde babam banyodan çıktı. Benim yanaklarımı sıkıp gülümsediğinde anında yüzüme tebessüm yayılıyor zaten. Babam gittikten sonra banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkadım, dişlerimi fırçaladım daha sonra yüzümü kurulayıp banyodan çıktım. Kararsızdım üstümü değiştirip mutfağa öyle geçseydim yoksa kahvaltıyı hazırladıktan sonra mı değiştirsem?

İkinciyi seçerek anneme yardım ettim. Sadece yardım etmedim. Oraya gittikleri günden eve geldikleri güne kadar her şeyi anlattı bende dinledim. Arada sesimi de çıkartıyordum tabi ki de.

Biz annemle kahvaltı hazırladığımızda babamda ekmek, simit almaya gitmişti. Kızlarda o sırada uyanmışlardı. Babamda geldikten sonra hep beraber sofraya geçtik ve kahvaltımızı yapmaya başladık.

Kahvaltı bittikten sonra babam yorgun olduğu için odasına uyumaya gitti. Bizde sofrayı kaldırdık ve kahvelerimizi alarak salona geçtik. Güya üstümü değiştirecektim üşendiğimden değiştirmedim. Hem kendi evimizde pijamalarımla gezmek benim hakkım.

Bir yandan kahvemizi içiyor bir yandan da sohbet ediyorduk. Birden telefonum çaldı. Ekranda yazılan isimle kaşlarım çatıldı. Beni niye arasın ki? Karanı daha fazla bekletmeden aramasını yanıtlayarak kulağıma koydum.

"Efendim?"

"Lavin kusura bakma rahatız ediyorum ama Tuğçe hastalandı annem de şans eseri evde yok bende ne yapacağımı bilmiyorum bize gele bilirmisin?"

"Tamam hemen geliyorum." Diyerek ayağa kalktım ve odama gidiyordum ki annemin sesini duydum.

"Kızım nereye?" arkamdan kızlar ve annem geliyordu.