LEAGA STORIES (EDITING)

Adopted Daughter? 2

Aga's POV

Haba ng flash back ano!?

Papunta ako ngayon sa airport !yah finally makakauwi na rin birthday kasi ni ata next week eh!Para its a big surprise at don ko na rin sasabihin kay Lea na si Ata ang nawawala naming anak!

I'm so excited!

.............

Lea's POV .

"Mom! Si dad po!"
Natatarantang sabi ni ata

"Why? is he here na?"

"Hindi po! si dad po nasa news!nakasama po sya sa bumagsak na eroplano!"

"What?"
I immediately turned the TV on.

"O my god. No! This can't be happening."

Nalaman namin kung saang hospital sya naroon at agad kaming nagtungo.

...........

"Doc how's my husband?"

"Ahm Misis Muhlach, sorry to say this but your husband is in a state of coma right now"

"Oh dear God. Kailan po sya magigising?"

"In a year or two. Keep on praying dahil napakalaki po ng pinsala ang nangyari sa kanya. Excuse me, but I have to check my other patients. "

Napaupo nalang ako

"Mom"
Tawag ni ata

"Kasalanan mo to lahat eh! Hindi sana kasali si Aga kung hindi siya umuwi para sa birthday mo! Hinding-hindi kita mapapatawad kung hindi na magising ang tatay mo!"

-Atasha-

Bakit ako? wala naman akong kasalanan ah! di ko naman pinilit si daddy na umuwi eh. Bakit ganun nalang ang galit ni mommy sakin?
Pakiramdam ko minsan ampon lang ako eh!

Una sa lahat, nag e-excel naman ako sa school ah. Hindi naman ako pabaya, naglilinis naman ako ng bahay, at ang kwarto ko ay malinis naman!
Ano pa bang kulang? Hindi naman ako pangit. Maganda naman daw boses ko. Maputi naman ako, matangkad.

Hay,wag mo nang pilitin Atasha. Ayaw talaga sayo ng mommy.

Umuwi nalang ako.

...

(After 1 year)

Di parin gising si daddy. Lalong tumindi ang galit ng Mommy saken.

"Mom eto na po card ko"
Padabog kong bigay

"Bakit may 90 ka? di ba dati pinaka mababa mo is 93? What happened?ano na bang nangyayari sayo?"

"Wow! may pake po pala kayo sakin'? Kala ko wala eh! At about diyan, pabayaan niyo nalang yan."

"No! ano bang nangyayari sayo ha?dati naman di ka ganyan ah!"

"Dati lang po yun!"

Then I turned my back on her and started walking back to my room.

"Come back here!"

Naman eh, ano nanaman ba mommy?

"Ano pa po ba ang kailangan niyo? Bumalik na nga lang kayo sa hospital para payapa ang pagiisip ko!"

And yep, her palm landed on my cheek. Ouch.

"Ano po bang ikinagagalit niyo? di pa po ba sapat na itinago niyo sa akin na ampon lang ako?"

"Ho--how did you know?"

"Wag na po! bukas at bukas aalis na po ako dito para mabawasan naman po ang pasanin niyo."

Umakyat ako sa room ko, nag lock at umiyak.

Totoo pala. Ampon lang ako. That answers every-fcking-thing.

Sa kakaiyak ko ay nakatulog ako.

...........

Nagising ako ng 5 am aga noh?syempre mageempake pa kaya ako!

Natapos na ako isang backpack lang dala ko ,phone ate pera..

Lumabas na ako sa room ko at nag iwan ng letter.

Pumasok muna ako sa room ni mommy at umupo sa kama nya..guix sobrang ganda promise!first time kong pumasok dito after 13 years ?WOW!

"Wow!ganda ng room ni mommy grabe!after how many years!first time"

Natutulog si mommy nakaharap sya sa may window ,nakatalikod sa door!

Lea's POV

"Mom Alis na po ako hah?salamat po sa lahat lahat!hindi na po ako magpapasalamat sa pagaaruga nyo dahil d nyo naman po nagawa yun eh!*deep breath then smile*ni I love you nga po d ko narining eh!*umiiyak na yata sya* pero kahit d nyo po ako mahal ok lang,basta tandaan nyo po na mahal na mahal ko kayo kayo ni daddy.tatanawin ko po iyon na malaking utang na loob galing sainyo!*mpf*para akong tanga dito mom!pero mom !ay ms Lea pala kung magising po si dad at hanapin ako ! Sabihin nyo nalang po na bumalik sa tunay nyang mga magulang though d ko pa alam kong sino!bakit kaya ganon mo-ms Lea! Bakit kaya nila ako pina ampon noh? Bakit kaya ayaw sakin' ng mga magulang ko?kahit nga sa into ayaw ako eh!siguro malas talaga ako! Ganun ba talaga ako kasama ms Lea?alam nyo gustong-gusto kong magalit sa inyo pero di ko magawa! Mahal na mahal po kita eh."

At hinalikan nya noo ko and went out.

Bumangon ako at doon ko lang narealize kung gaano ko kamahal si Atasha. Ang sama kong ina. Kahit di ko siya tunay anak mahal ko siya. Ngayon ko lang nalaman ang lahat ng mali ko. Lea tanga mo. Ang tanga tanga mo!

Bumaba na ako nagbabakasakaling maaabutan si Atasha, pero wala na siya.

Umiyak ako ng umiyak.
Pumasok na lang ako sa room ko ng may biglang tumawag..

On the phone....

"Ms Lea gising na Po si Mr aga"

"Ok thank you, I'm on my way"

End call

Agad akong nagbihis and I directly went to the hospital!

"Babes"
Goodness I miss him, his voice.
.
"Aga"
And I hugged him

"Babes si ata? nasan ang anak natin?"

"Kasi babes she already knew that she's adopted. So she--"

"She's not babes! siya si Nicole! Si Nicole Atasha Muhlach!"

Naiyak ako sa sinabi ni Aga. All these years, nasa bahay at nakakasama ko lang ang tunay kong anak?

I cried even harder.
"Babes, why?"

"Babes, Ata left! she'll find daw her biological parents."
.
"What? Kailan?"

"Kani-kanina lang babes."

"We'll find her."
.
"Babes sorry,sorry babes. Wala akong kwentang ina"

"No babes ,wag mong sabihin yan, maniwala ka lang na mahahanap natin sya okay? "

I nodded.

....................