Sırlar Odası

Ödlekler

Kızlarla hep beraber depresyona girmiş oturuyorduk. Gerçi onlar kendi aralarında girmişlerdi de neyse. Yaklaşık iki sattir pijamalarıyla bağdaş kurup, mısır patlatıp kapalı televizyona bakıyorlardı. Ciddi ciddi kapalı olan televizyonun ekranına bakıyorlardı. En sonda bu saçmalığa daha fazla dayanamayıp atarlandım.
"Yeter! Artık bıktım!." Hepsi yüzlerini yavaşca çevirip bana baktılar ve sonra tekrar önlerine döndüler. Odama üstümü değiştirmeye gittim üstümü çıkartırken aniden omzuma bir el dokundu ve ben çığlığıda bastım. "Ne bağırıyorsun kızım?"
Tabi ya böyle odama bodaslama giren sadece abim vardı zaten. "Ne diye sessizce giriyorsun ödümü kopardın."
"Cidden çok fazla gerilim izliyorsun gerildin iyice. Hayır yani gerilirim izliyip gerilince ileride botoks motoks yaptırmama gerek kalmaz diye düşünüyorsan kendince öyle bişey yok sevgili kardeşim." Cidden gerçekten sinirlerimi bozuyordu. Benim gerilim filmini izlememe gerek yoktu ki ben zaten bir filmin içindeydim. Ama bunları kimseye söyleyemem. Gözlerimi devirdim. "Keşke dediğin gibi olsa ama hepsi ellerinde mısır aval aval bomboş televizyonun ekranına bakıyorlar."
Dediğime cevap vermeyince tam dediğimi tekrar edicekken o ben konuşamadan konuştu. "Bende buraya bu yüzden geldim sen ve arkadaşların hemen evden çıkıyorsunuz arkadaşlarım gelicek sürekli bizim evdesiniz kızım yeter bir erkek beş kız olmaya utanmıyormusunuz?" Kavga etmemek için kafamı salladım ve hemen üstüme hırka alıp çıktım. Salona vardığımda ise hepsi bana bakıyorlardı. Sonunda Göksu konuşmak için karşıma geldi. Ona göre konuşurken göz teması konulmalıydı. "Bir sorun mu var Kayla? Çok sessizsin ve davranışlarımız için özür dileriz. Biliyoruz çok kızdın bize ama sende anla bize istemediğimiz şeyleri yaptırıyorsun ve bizde böyle bir çözüm bulduk. " Bu kızlar gerçekten ödleklerdi ama ben onları yola getirecektim sadece bu aralar onlardan daha önemli işlerim vardı o kadar. "Önemli değil. " hepsi gözlerini kocaman açıp bana baktılar evet şuan onları azarlamam gerekirdi. "Ne şaşırdınız ? Neyse gidiyorsunuz. Gidiyorum. Sizi bilemem ama ben sizinle gelemem etrafı bırakın ve toparlanıp çıkın sizi bekliyemem. "Ben karanlıktan korkuyorum Kayra biliyorsun. Beni bırakırmısın?" Cidden şuan kollarından tutup atmak istiyordum herkesi. "İşim var dedim Azra. Neresini anlamadın anlamadım? En sonunda evden çıktık onlar kendi yollarına gittiler ben kendime yoluma. Arabaya bindim ve şehir dışına sürdüm arabayı. Tam yolun ortasında durdum ve arabadan indim. "Kim olduğunu bilmiyorum ama beni korkutmuyorsun! Benim gibi cesur birini korkutmak için daha çok çabalamasın!" Bu dediğime ben bile inanmıyordum. Etrafımda döndüm kimse yoktu. Tam arkama dönüp tekrar arabaya binecektim ki birisi beni tuttu. Kim olduğuna bakmak için arkama dönmeye çalıştım fakat izin vermiyordu en sonda kafamı geriye doğru hızlıca attım ve elleri gevşedi. Kim olduğunu öğrenmek için yapmıştım ama üstünde siyah bir kapişonlu vardı ve onu göremiyordum. Tam ona atılacakken arkamdan kafama sert bir objeyle birisi vurdu ve ben yere kapaklandım. Etrafım bulanıklaşmıştı. Burnuma peçeteyi bastırdılar ve beni başka bir arabaya bindirdiler. Artık bilincimi kaybetmeye başlıyordum herşey karardı ve ben bu acıya daha fazla dayanamayıp kendimi serbest bıraktım.