Eğitim hayatından bir süreliğine uzaklaşmak için en yakın arkadaşı Leyla'nın yaz tatili köyüne gitmeye karar veren Dora'nın, tek istediği şey derslerden uzak bir üç ay geçirmektir. Leyla'nın ısrarları sonucu onun Bodrum'daki arkadaş grubuna sırf kay...
"Abi ilk defa işim çıktı grup buluşmasına gelmedim, yaşanan olaya bak!" Evren iki elinin tersini birbirine vurarak yakındı.
Evren kim diye sorarsanız, geçen bölümde bir sandalye boştu hani. He işte, o bu çocuğa aitmiş.
Bizden bir yaş küçüktü fakat sanırım aralarında en komikleri oydu. Bonus saçları aynı reklamlarda ki gibi her yere yayılmıştı. Sadece yüzü değil, gözlerinin içi de gülüyordu. Evet şu halde bile gülüyordu!
Ben orada daha fazla kalmak istemediğimi söylediğim için Atlas biz kızları alıp Leyla'nın evine bırakmıştı ve şimdi de benim kaldığım odadaydık. Ben yatakta oturuyordum, bir yanımda olmazsa olmaz Leyla, diğer yanımda ise Mina vardı.
"Ben gerçekten çok özür diliyorum hepinizden. Belki bu kadar kolay sinirlenmeseydim-"
"Asla." diyerek susturdu beni Mina. "Batuhan kaç yıllık arkadaşımda olsa bir kadına bunu yapmaya hakkı yok. Emin ol sokaktan geçen rastgele bir kıza da böyle yapsaydı yine aynı tepkiyi verirdim." onlarda benim gibi sinirlenmişlerdi.
"Yani burada senin bir suçun yok, sakın kendini panikletme. Sevmediğin bir şeyi ne duymak zorundasın ne de katlanmak." diye devam ettirdi.
"Aynen öyle Dora. Klasik erkekler zaten." Almila gözlerini devirdiğinde kıkırdamadan edemedim.
"Hey! Benim Deniz'im hiç de öyle değil!" Alina anında olaya atladığında ben dışında diğer tüm kızlar gözlerini devirdi.
Daha üç saat önce tanıdıkları kızı böyle koruyorlarsa... Ben gerisini düşünemiyorum.
"Fakat Dora'cım, canım," Evren yanımıza küçük adımlarla geldi ve Leyla'yı poposuyla iterek yanıma yerleşti. Bu kızda bugün itilip kalkıyor, hayırlısı.
"Batu normalde böyle değildir aşkım, o an onun arada bir gelen, hatta ne arada biri her zaman gelen mallığı tutmuştur. Öyle yakışıklı, kaslı olduğuna bakma sen." Bu Evren var ya tam dizilerde ki o kadınları avutan erkek gibi.
"Adam olsun önce, yakışıklılığı neye yazar?" gözlerimi devirerek mırıldandım.
"Barışacaksınız ama değil mi? Böyle olmaz çünkü." Alina tek kaşını kaldırarak mavi gözlerini bana çevirdiğinde diğerleri de bana baktı. Kapana kısılmışım gibi hissettiğimde etrafıma baktım.
"Ne bakıyorsunuz bana? Ondan asla özür dilemem ben!" Hışımla kollarımı göğsümde birleştirdim.
"Canım biz senden git özür dile demiyoruz ki, hani bir karşılıklı konuşun, bir noktaya varın." Leyla sözü devam ettirdiğinde inatçılığımı ortaya koydum.
"Gelsin benden özür dilesin. Anca öyle."
"Ama şimdi senin de hatan var, çocuğun yüzüne attığın tokat resmen hastanelik edecekti onu." Mina bir avukat edasıyla poziyonuna geçti.
"Oha!" Almila birden elinde ki telefonun ekranına hayretle baktığında hepimiz ona döndük. "N'oldu?" Alina kardeşinin yanına oturdu ve o da ekrana beş saniye baktıktan sonra aynı tepkiyi verdi.
"Ne oldu ya?" Evren bizim beynimizde ki o soruyu dışarı sevk ettiğinde Almila ekranı bize çevirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
