~6. Bölüm: Boğuluyorum dostlar yetişin!

15 8 0
                                    

Yeni bölüm alarmı!

Medya: Hande Yener ve Serdar Ortaç- İki Deli

❃°•°❀°•°❃

Leyla'nın evinin salonundaydık şu an hepimiz. Döner koltuğa sıralanmıştık ve Batuhan tam benim yanımdaydı. Son yaptıklarından sonra belki nefretten başka bir şey hissetmemiştim ama yine de duygularım incinmişti.

"Yani siz şimdi barıştınız doğru mu?" Mina onuncu kez bu soruyu sorduğu için artık dayanamayarak ofladım. "Evet Mina'cım barıştık."

"Kanıtlayın o zaman." Ardından çat diye bunu söyleyince bir an afalladığımı hissettim. "Ne?" Batuhan ile aynı anda sorduğumuz soru birbirimize dönüp bakmamıza sebep oldu.

"Beni öyle demekle inandıramazsınız. Bir şey yapın, bizde inanalım." kollarını göğsünde birleştirdi ve arkasına yaslandı.

Alina başını Deniz'in omzundan kaldırdı. "Denize gidelim mi?"

Deniz bu espri dedikleri cümleyi duyduğu anda sevgilisine döndü ve yanağından öptü. "Ben buradayım." Ay vallahi midem bulanıyor!

"Güzel fikir Alina. Fakat bir şartla." Batuhan ve bana döndü. "Bu ikisi hep beraber olacaklar ve birbirlerinin yanından asla ayrılmayacaklar. Dora, sen yüzme biliyor musun?" meraklı gözler bana çevrildi.

Allah kahretmesin ki yüzme bilmiyordum! Hay benim yüzme öğrenmeyen aklıma tüküreyim!

Başımı yana olumsuz bir şekilde salladığında bir kıkırdama sesi duydum. Önce Batuhan'ın sanıp çaktırmadan ona sinirle baktım ama o değildi. Tabii ya, bu benim ultra komik arkadaşım Leyla'ydı. "Çok eğlenceli olacak valla."

"Şartı kabul ediyor musunuz?" Mina Leyla'nın dediğini umursamayarak devam etti. Yakamı bırakmaları için ve şu sıcaklardan kurtulmak için başka çarem yoktu sanırım. Batuhan'a tekrar döndüm. Tık yoktu çocukta. 

"Kabul." dediğim anda atlayıp zıplamaya başladılar.

"Şükürler olsun sonunda Atlas'ın üstüne atlayıp ona boğabileceğim! Bütün kış bunu bekledim ben!" Evren yumruğunu sallayarak Atlas'ın yanına atladı ve onun kollarından tutup salladı. Fakat nedensizce Atlas pek keyfi yok gibiydi. Gülümsüyor ama bunu da sanki zorla yapıyordu.

"Kim kimin üstüne atlıyor göreceğiz!" Anında benim bakışlarımı yakalayıp tavrını çeviren Atlas Evren'i şakayla yumruklamaya başladı.

"O zaman biz evden mayolarımızı alalım. Sonra haberleşiriz." Almila, Alina'nın elinden tuttu ve bay bay işareti yaparak evden çıktılar. Ardından tüm erkeklerde kalktığında Deniz Batuhan'ı durdurdu. "Sen nereye kardeşim?"

"Bende mayolarımı almak için evime gideceğim hani. Çıplak mı gireceğim?" Batuhan tek kaşını kaldırdı ve gözlerini açtı. En önden gitmiş Evren'in sesi duyuldu. "Ben sana benim pembe mayolarımdan veririm, sen Dora'cığının yanında kal canım."

Deniz Evren'i onaylar gibi başını salladı. "Senin motoru buraya getiririz, ikiniz onla gidersiniz. Bizde minibüsle geliriz sahile."

"Olum dalga mı geçiyorsun sen benle? O motora daha önce benden başka kimse binmedi! Dora mı binecek?" Batuhan kollarını iki yana savurduğunda Deniz tuhaf gözlerle ikimizi süzdü. "Siz sanırım dün gece akıllanmadınız." arkasını döndü. "Atlas ve Evren, gelin bakayım buraya. Yukarı odaya kitlememiz gereken iki suçlu var." 

"Tamam, tamam!" Refleks olarak Deniz'in kolundan tuttum ve durdurdum. "O öyle demek istemedi, değil mi Batu?" yüzüme en tatlı halimi yerleştirdim ve ona döndüm. Bir anlığına burnundan solusa da o da bunun tekrardan yaşanmasını hiç istemiyordu. "Anahtarlar paspasın altında."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 16 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kalbimin Anahtarı Kumların İçinde SaklıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin