Unspoken Longing

Chapter 8

Mag a alas dyes na nang gabi nang mapag pasyahan ni Kaena na umowi na hindi niya namalayan ang takbo nang oras dahil napasarap ang kwentuhan nila nang mama ni Faith. Napaka approachable nito at kwela at pala kwento din kaya naman mas napa sarap ang kwentohan nila at tawanan. Marami rami ding nakain si Kaena kaya mamaya pag uwi niya ay daretso na lang siyang ma tutulog dahil busog na busog siya.

May mga ipinabaon din sa kaniya ang ginang na ilang mga pagkain na naka lagay sa supot ilang beses siyang humindi roon pero sadyang ma pilit ang ginang kaya wala na siyang na gawa pa kundi tanggapin na lamang iyon. Nag pa alam na siya sa ginang na mauuna nang umowi kakaunti nalang din ang mga bisitang na roon at karamihan ay kamag anak na nila.

Sinamahan siya ni Faith sa papunta sa kalsada para mag abang nang taxi medyo malamig na rin ang simoy nang hangin dahil palalim na ang gabi. Ramdam ni Kaena ang lamig nang hangin na dumadampi sa balat niya kaya napayakap siya sa sarili.

"Naku, may taxi pa kayang dadaan? anong oras na din kasi e" sambit ni Faith habang nakatanaw sa dulong bahagi nang kalsada kung saan nababalot na ito nang dilim. "Eh kung dito kana kaya muna mag palipas nang gabi baka wala nang taxi ngayong oras" ani pa ni Faith.

"Ano kaba wala pa nga tayong bente minuto na nag aabang e, mayron pa yan mag antay lang tayo" Saad niya pero na iinip na rin siyang tumayo doon at mag abang nang masasakyan lalo pat pinapapak na siya nang lamok. Maya maya pa ay natanaw nila ang isang papalapit na sasakyan, masyadong ma liwanag ang ilaw nang sasakyan nito.

Medyo bumagal ang takbo nito nang papalapit na sa pwesto nila. Huminto iyon sa mismong tapat nila at bumukas ang bintana nang kotse kaya agad nilang na aninag ang naka sakay roon. Pag aari ni Andrew ang sasakyan at may katabi itong babae sa front set ma puti, payat at subrang ganda ngumiti ito nang tipid nang dumungaw sila ni Faith.

"Couz mabuti na lang napadaan ka baka pwedeng maihatid mo naman si Kae" sambit nito. Pa simple siyang siniko ni Kaena "Anu kaba nakakahiya" pa bulong niyang sambit dito pero hindi iyon binigyang pansin ni Faith. "Okay lang ba couz ? wala na kasing dumadaang taxi e , medyo late na din kasi" napahawak nalang sa ulo si Kaena dahil sa pag pupumilit ni Faith.

"Yeah, sure no problem" kaagad namang sambit ni Andrew na makahulogang ngumiti pa habang pa simple itong lumingon sa back set. "H-hindi na mag aabanh nalang ako baka may dumaan pang taxi" tanggi niya. Tinapik naman siya sa balikat ni Faith. "Anu kaba sumabay kana sa kanila nang maka uwi kana at makapag pahinga na rin. Okay lang naman kay couz e, wag kanang chossy diyan"

Wala nang nagawa si Kaena nang itulak siya nito patungong back seat mahina lang naman iyon kaya hindi na saktan si Kaena. "Sige na sumakay kana" ani pa nito. Kaya kaagad namang binuksan ni Kaena ang pinto sa back seat. Bigla siyang na istatwa sa kinatatayuan niya nang makita kung sino ang isa pang tao na nasa backseat at prenting naka upo roon habang ma tiim lang na nakatitig sa kaniya. Walang emosyon ang makikita sa gwapo nitong mukha. Tuloy ay parang ayaw nang sumakay ni Kaena roon.

Na gulat na lang siya nang sumalampak siya sa upoan at ka muntik nang mapa subsob sa lalaki mabuti na lamang ay kaagad niyang na ibalanse ang sarili at kunot noong nilingon si Faith na kaagad namang nag peace sign.

"Ops! sorry , I didn't mean it" she giggled matapos isar ang pinto nang sasakyan. "Couz ihatid mo siyang safe ha " bilin nito sa pinsan na ikinatango naman ni Andrew bago nito pa takbuhin ang sasakyan. Tahimik lamang sila sa loob tanging tunog lamang nang sasakyan nilang bumabyahe sa kalagitnaan nang kalsada ang ma ririnig. Medyo na iilang si Kaena dahil sa presensya nang lalaking katabi niya. Ang ginawa niya na lamang ay sumiksik sa pinaka dulo nang upoan at mataman lamang na naka tingin sa labas nang bintana kung saan nababalot na nang gabi ang buong paligid.

Parang walang ni isa sa kanila ang gustong mag salita. Hanggang sa narinig niyang tumikhim ang lalaking katabi kaya naman pa simple niya itong nilingon nang nag tataka. Nakita niya itong hinuhubad ang suot na leather jacket at walang ano ano'y iniabot nito ito sa kaniya. Ilang segundo siyang nakatitig sa kamay nitong naka bitin sa ire. "Wear this, mukhang nilalamig ka e " anito sa baritonong boses doon lamang na pansin ni Kaena na kanina pa pala siya naka yakap sa kaniyang sarili. Medyo malakas kasi ang aircon sa loob nang kotse kaya napaka lamig niyon.