Dilhun kitabında geçen Karan ve Mavi'nin hikayesidir. Bu kitabı anlamak için diğerini okumanıza gerek yoktur.
Kırdığın kalbin vebaliyle yaşar,
Seni bir daha kalbine almayacağı gerçeğiyle ölürsün.
Unutma;
Gitmek, ihanet etmektir.
Gitmek, seni asl...
Duman - Haberin yok ölüyorum Cihan Mürtezaoğlu - Sarı Söz Ayna - Ölünce sevemezsem seni Çağan Şengül & Emre Aydın - Yansın Cihan mürtezaoğlu - Bir beyaz orkide Göksel - Acıyor Emre Fel - Öleceksek ölürüz
🦋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başlamadan önce buraya bir kelebek bırakır mısınız? 🦋
Mavi Soyder
Derler ki; ölüm soğuktur.
Üşüyordum.
Bilincimi yitirmeden dakikalar belki de saniyeler önce kollarımın arasında sıkıca tuttuğum Şirin'in titreyen bedenini hissettim. Kollarını boynuma sıkıca sarmış başını boynuma gömmüştü. Ağlıyordu. Çok ağlıyordu.
Göğsümün sol tarafında kendini git gide daha çok belli eden o ağrı ve bedenimden aktığını hissettiğim kanla böyle dik durmak zordu. Mavi dedim içimden. Sen babanın kızısın. Bir kurşun diz çöktürmez sana. Bedenimde art arda kasılmalar başladı. Mavi dedim. Sen annenin kızısın kendinden önce hep başkasını düşünürsün. Şirin'in ağlaması bir an olsun durmazken boynuma sardığı kolları şiddetini artırdı. Mavi dedim yine. Şirin'in güvende olduğunu bilmeden, hissetmeden ölemezsin.
Belki saniyeler sonraydı ama bana saatler sonra gibi gelen o süre zarfından sonra heybetli bir bedenin kollarını bana ve Şirin'e doladığını hissettim. Kimdi bilmiyorum fakat öyle bir güven verdi ki o kişi. O an, tam da o an kendimi serbest bıraktım. Mavi dedim son kez. Artık ölebilirsin. Şirin güvende.
Ben Mavi. Babasının nazlı kızı. Annesinin gururu. İkizinin baş belası. Kız kardeşinin idolü.
Ben Mavi. Bir adamın, mavi sevdası.
Duman karasının saman saman sarısı.
Üç yaşında olduğum bir anın içindeydim. O yaşımda şehir değiştirmenin ne olduğunun farkında olduğumu düşünmüyorum fakat İstanbul'a her gittiğimizde, sarayları andıran gösterişli evimizde her kaldığımızda tuhaf bir heyecana kapıldığımı anımsıyorum.
