17. BÖLÜM: KALPTEKİ İNANÇ

14.7K 1.2K 1.4K
                                    

Ayy ben geldiiiiiimmm!

Dolu dolu bi bölümle geldimm. Umarım seversiniz.

Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen. Yorumlarda görüşürüz.

İyi okumalar 🤗

Sezen Aksu - Geri Dön
Sezen Aksu - Sen ağlama
Sıla - Hediye

Bölüme başlamadan önce buraya bir kelebek bırakır mısınız? 🦋

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüme başlamadan önce buraya bir kelebek bırakır mısınız?
🦋


KARAN SOYDER'den


Canımın ikizi.

Ufacıktım, gözümü açtım onu gördüm. Masmavi gözleri ile benim gece karası gözlerime bakıyordu. Gülüyordu. Gülecek bir şey hep buluyordu. Ben kaşlarımı çattıkça o benim yerime de gülüyordu. Benim hayatım simsiyahken onun hayatı maviydi. Renkliydi.

Yaşamayı severdi benim kardeşim.

Kocaman bir kalbi vardır onun. Yumuşacıktır. Güzel sever benim kardeşim. Merhametlidir. Yardım eder herkese. Arkasını dönmez aman dileyene. Kin tutar ama kıyamaz kimseye. Ona zararı dokunmayan kimseye zarar vermez.

Ölmeyi hak etmiyordu benim kardeşim.

Benim yüzümden. Canımın diğer yarısı içeride benim yüzümden yatıyordu.

Elimi kalbimin üstüne koydum. Mavi dedim içimden. Beni duyduğuna adımın Karan olduğu kadar emindim. Kalpten kalbe bir yol vardı görünmeyen. Bizim kalplerimizin arasında bir yol yoktu. Bizim kalbimiz birdi. Mavi. Aç gözlerini kardeşim. Sen uyumayı sevmezsin bu kadar. Uykucu olan benim. Biri ölecekse senin yerine ölmesi gereken benim.

Kalbim ağrıyordu. Ciddi anlamda kalbim ağrıyordu. Bir şeyler ters gidiyordu. Hissedebiliyordum. Gözlerim monitöre kaydı. Bir şeyler ters gidiyordu. "Kardeşim. Ölüyor." Kardeşimin acı çeker gibi çıpındığını gördüm. "Doktor çağırın kardeşim ölüyor."

Göğsümde duran elim baskısını artırdı. Kalbim ağrıyordu. Mavi'nin kalp atışlarını gösteren o çizgi düz bir hal aldığında benim de kalbim durmuştu.

Dizlerimin üstüne çöktüğümü hissettim. Sırtımda Kurşun yarası vardı ama ağrımıyordu. Kalbimde derin bir acı vardı. Çok sızlıyordu.

Bir elim kalbimde dururken diğerini güç almak için yere bastırdım. Gözlerim hangi ara dolmuştu ya da şu an ağlıyor muydum bilmiyorum. Tek hissedebildiğim kalbimdeki acıydı. Mavi ölüyordu. Kalbim duruyordu.

Omzumda bir el hissettim. Elin sahibini tanıyordum. Diğer eli sırtımı buldu, çok geçmeden o da çöktü yere. Kolları beni sararken ondan güç almamı istiyordu. Oysa onun da gücü yoktu.

KELEBEKLER BİR GÜN YAŞARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin