Dilhun kitabında geçen Karan ve Mavi'nin hikayesidir. Bu kitabı anlamak için diğerini okumanıza gerek yoktur.
Kırdığın kalbin vebaliyle yaşar,
Seni bir daha kalbine almayacağı gerçeğiyle ölürsün.
Unutma;
Gitmek, ihanet etmektir.
Gitmek, seni asl...
Açıklama: KPSS öğrencisi olduğum için bölümleri bir haftada yetiştiremiyorum. Ama elimden geldiğince erken atmaya çalışıyorum. Sizden ricam bu konuda anlayışlı olun. Anlayışınız için şimdiden teşekkür ederim.
Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen 🙏
İyi okumalar 🤗
Emel müftüoğlu - Hovarda Seksendört - Yorma Melike Şahin - Deli kan Gökhan Türkmen - Bir öykü
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüme başlamadan önce buraya bir kelebek bırakır mısınız? 🦋
5 yıl önce...
Ayağında yedi santim bir topuklu ayakkabı varken saatlerdir Avm'de girmediği mağaza kalmamıştı Mavi Soyder'in.
Peşine taktığı Ares Araf Amirov'un ayağında postalları olmasına rağmen ayakları zonkluyordu ama Mavi oldukça rahattı. Girdiği her mağazadan illaki bir şey alıyor hepsini de Ares'e taşıtıyordu.
Kozmetik ürünleri satan bir mağazaya girdiğinede Ares ağzının içinden küfürler ediyordu. Mavi'yle iddiaya girdiği günden iddiayı kaybettiği güne kadar her bir saate her bir saniyeye sövdü.
Mavi, dudak kalemlerinin olduğu kısıma geçtiğinde Ares elindeki poşetleri yere bırakıp köşede duran siyah deri pufa oturdu. Gözleri Mavi'nin topuklu ayakkabısına her kaydığında hayret ediyordu. Gerçi şaşırmıyordu da. Bir bıçağın üstünde ustaca dans eden kadın bu topuklu ayakkabılarla hayli hayli yürürdü.
"Uzat elini." diye emretti Mavi elindeki kırmızı tonlarda kalemin kapağını açarken.
Ares bir kaleme bir de Mavi'nin maviş maviş bakan gözlerine bakmış ona acıması için dudaklarını bükmüştü. Ama Mavi hiç oralı olmamış elini öne doğru uzatmıştı. Ares, istediği her şeyi yapmak zorunda olduğu için elini uzattığında Mavi, kalemin rengini Ares'in elinin tersinde denemiş ama beğenmemişti. Tam kırmızı değildi. Daha çok vişne çürüğü gibi duruyordu. Bir başka kalem aldı. Bu da çok soluktu. Sonra bir başka kalem aldı. Bordoydu.
"Bu da yapılmaz zalımın kızı." dedi Ares isyan eder gibi.
Bordo renkte dudak kaleminin kapağını açarken "Zalımın kızı da zalımdır aslan parçası." dedi keyifli bir sesle. "Uzat elini."
Gerçekten öyleydi. Babası Zalim ağa olarak biliniyordu. Ve Mavi babasının kızıydı. Bir rivayete göre Mavi'yi babası doğurmuştu.
"Gel ben sana bir resim defteri alayım, küçük boy. Yanında taşıması da kolay olur. İstediğin kalemin rengine bakarsın." derken mızmızlanıyordu ama içten içe hoşuna da gidiyordu Mavi'nin bu halleri.
