මම ඉස්කොලේ මැදින් ඈතට විහිදිලා තියන ගල් ඇල්ලුව පුංචි පාර දිගේ ඇවිදගෙන යනගමන්.කවදාදත් දැනිලා නැති හරි ලස්සන හැගීම් ගොඩක් මගෙ පපුව අතුලෙ දග කරනවා.තාත්තා ඇවිල්ලා මාව ප්රින්සිපල් මැඩම්ට භාර දීලා යන්න ගියා.මට හරි නිදහසක් දැනෙනවා. මම වගේම යුනිෆෝම් ඇදගත්ත එක එක විදිහෙ ලමයි හැමතැනම ඉන්නවා.යාළුවන්ගෙ අත් අල්ලන් හිනාවෙවි දුවනවා,තැන් තැන්වල ඉදගෙන කතාකරකර ඉන්නවා.ඒ හැමෝම දිහා බලාගෙන මම අර පාර දිගේ ඉස්සරහටම ඇවිදන් යනවා.
ඒ පාරෙ තවත් ඈතට ඇවිදන් යද්දි හරියට පාක් එකක් වගේ නිදහස් කොටසක් මට හම්බුනා.කලාතුරකින් ළමයෙක් දෙන්නෙක් මාව පහුකරන් ඉස්සරහට ගියා ඇරෙන්න වෙන කවුරුත් හිටියෙ නැහැ.හිත නිවිලා යන විදිහෙ ලස්සනක් ඒ පැත්තෙ තියෙනවා.තාම උදේ වුනත් වැහි අදුර හින්දා පරිසරෙත් පොඩි කලුවර ගතියක් තියනවා.පොඩි පිනනකුත් ලාවට තියනවා.ඒ පාර දෙපැත්තෙම රූස්ස ගස් පිරිලා. හමාගෙන යන හුලග නිසා ගස් වල කොළ 'සර සර' ගාන සද්දෙ ඇරුනම වෙන කිසිම සද්දයක් තිබුනෙ නෑ .ඒ නිදහස හිතේ හැටියට විදින ගමන් ඉස්සරහට ඇවිදගෙන ගිය මට එකපාරට වෙනස් සද්දයක් ඇහෙන්න ගත්තා..
ගිටාර එකක්..ගිටාර් එකක තත් අතරින් එලියට ගලන ස්වර පේළියක ලස්සන නාදයක්!නොදැනුවත්වම මම ඒ දිහාවට ඇදලා ඇවිල්ලා.අර ගල් අල්ලපු පාරෙන් දකුණු පැත්තට වෙන්න ගස් අතරින් පෑදිලා තිබුන රහස් පාරක් වගේ එකක් ඇතුලෙන් ආව මගෙ ඇස් අදහගන්න බැරි වුනා.කොළම කොළ පාටට ඈතට විහිදුනු කදු මුදුනක්.හන්තාන කදු අතරින් හමාගෙන එන සීතල හුලග තණ ගොල්ල උඩ රටා මවනවා.මාවත් තල්ලු කරන් යන හුලග නාස් කුහර අස්සට පුරවගෙන මම ඇස් දෙකත් පියාගෙන දැනෙන හැගීම හිතේ හැටියට විදගත්තා.
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
