SantiaxBorys

Wybaczenie

B- tak?
S- odpowiadając na Twoje poprzednie pytanie, wybaczam ci ale nie myśl że wróci wszystko do normy
Podszedł do mnie i złapał za race
B- santiś, ja wiem że będzie ci ciężko znowu mi zaufać i będzie ciężko to odbudować ale obiecuję ci że będę się starał jak tylko mogę
Przyciągnął do siebie i mnie przytulił nie protestowałam bo w głębi duszy mi na prawdę tego brakowało
W- idziecie grać czy nie?
B- już idziemy
Usiadłam pomiędzy Borysem a Marcelem
* Eliza kręciła i wypadło na Borysa *
E- pytanie czy wyzwanie?
B- wyzwanie
E- pocałuj osobę po twojej lewej stronie
Ja siedziałam po prawej a po lewej siedział zabor
W- no chodź Borysek w końcu prawda wyjdzie na jaw
B- no dobra
Eb- no debile
Zaczęłam się śmiać z całą resztą, wieczór minął nam na prawdę dobrze ale zbliżała się 23 i każdy się powoli zbierał
Eb- dobra my z Wiktorem się zbieramy, widzimy się jutro?
G- no pewnie
Eb/W- narazie
Gr- ja też się będę zbierał
E- to poczekaj przejdę się z tobą i tak idziemy w jedną stronę
Pożegnałam się z Gracjanem i Eliza buziakiem w policzek
M- no to co my też się chyba zbieramy co nie Borys?
Jak Marcysia to powiedziała to spojrzałam się automatycznie na Borysa a on na mnie i już wiedziałam że zostanie, jego oczy mówią wszystko
B- wiesz co ja zostanę, muszę jeszcze parę rzeczy wyjaśnić
M- okej, dawaj mi tylko znać o której będziesz
B- okej
* perspektywa Borysa *
Poszliśmy do niej do pokoju, usiadłem na łóżku a ona czegoś w szafie szukała
S- masz, idź się umyj i przebierz
Dała mi MOJE spodenki które jej dałem jak byłem we Włoszech, zrobiło mi się ciepło na serduszku
B- tyle czasu je trzymałaś?
S- to była jedna z trzech rzeczy które mi o tobie przypominały
Zauważyłem jak się zarumieniła, wstałem z łóżka i do
Niej podszedłem
B- a te pozostałe dwie?
Wzięła do ręki łańcuszek który jej dałem przed wylotem oraz pokazała swój telefon a bardziej tapetę i w tedy zrozumiałem jaki ja na prawdę byłem głupi przytuliłem ją i szepnąłem jej do ucha
B- kocham cię sanitka
S- ja ciebie też boryga