Sizi gerçekten yerim!! Verdiğiniz fikirler o kadar güzel kii 2 gündür bölüm yazamiyordum. Gaza gelip hemen başlwdım yazmaya njwuzmbzh
Vee bölüme geçeliiimmm
Bu aradaa kitapta Kenan 23 Arda 19 yaşındaaa💗💗💗
*
Gece Barış ve Ferdinin ağzından laf almaya çalışmaları olumsuz sonuçlanmıştı. Arda daha kendi kabullenmediği şeyleri arkadaşlarına anlatmak istemiyordu.
Ya yanlış anladıysa? Aslında Kenan ona bir arkadaş gözüyle bakıyorsa? Bunları göze alamıyordu.
Barış ve Ferdi istedikleri cevapları alamayınca odadan gitmişlerdi. Onlar gittikten sonra Ardanın gözüne uyku girmemişti. Sahi en son ne zaman deliksiz bir uyku çekmişti? Galiba Kenan yazmadan önceydi.
Gözlerini tava dikmiş yatakta uzanırken aklına yine Kenan doluştu. Gülünce kısılan gözleri, gülümsemesi, uzun ve kalıplı vücudu...
Ardanın aklının çelinmesi çokta zor olmamıştı. Kenana bir bakan bir daha bakardı Ardaya göre.
Dışarıya baktığında güneşin yavaş yavaş doğduğunu gördü. Kahvaltı ve antrenmana daha 3 saat vardı tahmin ettiği kadarıyla.
Gözlerini kapatıp hiçbir şey düşünmemeye çalıştı. Anında gözlerinin önüne Kenan geldiğinde artık şaşırmıyordu.
Yatağın içinde telefonunu bularak 3 saat sonrasına alarm kurdu. Antrenmana geç kalmak istemiyordu.
Yorgunluktan yanan gözlerini kapattı.
♤
Kenan gözlerini açtığında nefes nefeseydi. Rüyasında Ardayı görmesi bile nefesini kesiyordu. Ona olan bakışlarını görmüştü rüyasında. Hatta daha fazlasını. Ona aşkla bakan gözleri görmüştü.
♤
Aklı hâlâ Ardadayken odasından çıktı. Kahvaltı saatini kaçırmıştı. Gördüğü rüya onu o kadar huzurlu hissettirmişti ki pişmanlık bile duymuyordu daha fazla uyuduğu için.
Asansörden indiğinde takımın yanına ilerledi. Attığı her bir adımda gözü etrafta dolaşırken güzel çocuğu görmek istiyordu.
Göremediğinde kaşları çatıldı. 'Neden burda değil?' diye düşündü.
''Barış!''
Sessiz fısıltısıyla Barışın dikkatini çekmişti.
Göz kırparak 'Ne oldu?' der gibi başını salladı adam.
''Ardayı gördün mü? Niye burda değil?''
Barış gözlerini etrafta gezdirdikten sonra Kenana döndü.
''Bilmiyorum ki oğlum. Kahvaltıya da gelmemişti.''
Huzursuzlukla iç geçirirken geldiği yöne yürümeye başladı.
''Nereye gidiyorsun lan? Antrenman başlar şimdi!''
Barışın sesini duymasıyla arkasına dönüp göz kırptı. Aklı kalmıştı güzel çocukta. Görmeden rahatlamayacağını biliyordu.
Önüne çıkan görevliden Ardanın odasının yedek kartını istedi. Görevli sorun çıkarmadan telaşlı gence kartı uzatırken ne olduğunu şaşırmıştı.
Odanın önüne geldiğinde ilk başta kapıyı tıklattı. Müsait olduğunu bilmeden kapıyı açarsa Ardanın utanacağını biliyordu ve bunu istemiyordu.
Ses gelmediğinde kartla odaya girdi. Yatakta kıvrılarak uyuyan çocuğu gördüğünde derin bir nefes aldı. Elleriyle yüzünü sıvazlarken yaptığı telaş yerini huzura bırakmıştı.
Sessiz adımlarla yatağa doğru ilerledi. Cenin pozisyonunda yatan gence bakarak yanına oturdu.
Ardayı izlerken ona daha fazla çekildiğini hissediyordu. Şişmiş gözleri, kızarıp dolgunlaşan dudaklarını izledi.
Elini uzatarak saçlarını okşadı. İstemsizce titreyen eline baktı. Dışarıdan yumuşak görünen saçlar tam da tahmin ettiği gibi çıkmıştı.
Elleri ipek gibi olan saçlardan Ardanın yanağına indiğinde fark ettiği şeyle dudakları kıvrıldı. Eli Ardanın yüzünde epey büyük durmuştu.
Elinin altındaki yumuşak yanağı okşarken huzur bulduğunu hissetti. Ona göre akşama kadar böyle durabilirdi.
Dudaklarını güzel çocuğun alnına dokundururken içine derin bir nefes çekti. İşte şimdi rahatladığını hissediyordu.
*
Siz söylemeden kısa bir bölüm olduğunu kabul ediyorum😪😪
2 gündür yazmadigim icin yazarken cok zorlandim ama bu bolumu attiktan hemen sonra diger bolumu yazmaya baslicam söözzz💗💗
Fikirlerinizi belirtmeyi unutmayin guzellerimm
Oy vermeyeni gelip dövüyormuşuummm
