582 71 14
                                    


*

Arda hissettiği dokunuşlarla gözlerini açmak istiyordu. Kendini o kadar yorgun hissediyordu ki buna bile gücü yetmiyordu.

Yanağında olan sıcaklığı daha çok hissetmek ister gibi yaslanırken daha rahat bir uykuya dalmak üzereydi.

''Arda hadi uyan.''

Uyuyan çocuk homurdanarak gözlerini açmamaya devam etti.

Genç çocuğun yanağını eline daha çok yaslamasıyla gülümsemesi genişledi. Bu çocuk gözüne nasıl güzel gelmeyebilirdi ki?

''Kahvaltıyı kaçırdık Arda, bari antrenmana yetişelim.''

Arda gözlerini aralayarak ona şefkatle bakan genci gördü. Tam şuan rüyada olduğunu düşünüyordu. Elini kaldırarak parmak uçlarını Kenanın yanağına sürttü. Uyku sersemliğiyle ne yaptığını bilmiyordu ki. Bilse yapmaya cesareti olmazdı.

Kısık gözlerini tamamen kapatarak gülümsedi Arda. Tekrardan uykuya dalması çok zor olmamıştı.

Kenan istemeyerek kendini geri çekerek ne yapabileceğini düşündü. En mantıklı fikir büfeden bir şeyler alıp Ardaya getirmekti. Çocuğun aç uyumasını istemiyordu.

Oda kartını cebine sıkıştırıp yavaşça çıktı odadan. Asansöre ilerlerken telefonunun titremesiyle ekrana baktı. Barış 'nerde olduklarını, antrenmanın çoktan başladığını' yazmıştı.

Kenan tereddüt etmeden 'ikisininde uyanamadığını, akşam antrenmanına katılacaklarını' söylemesini istediğini içeren mesaj yazarak telefonu sessize aldı.

Büfeye indiğinde ortalıkta kimsenin olmayışıyla rahatladı. Arda ve kendisi için tabak doldurup yine asansörün yolunu tuttu.

Odaya girdiğinde Arda hâlâ aynı şekilde uyuyordu. Elindekileri masaya bırakıp çocuğun yanına ilerledi.

''Yemek getirdim Arda. Hadi birazcık yedikten sonra yine uyursun.''

Arda uykusunu aldığını hissediyordu. Yavaşça gözlerini araladı.

Kenan sırtından destek vererek oturur pozisyona getirdi Ardayı.

''Çok mu uyudum ben?''

Şişmiş gözlerle kendine bakan çocuğun yanağını hızlıca öptü. Geri çekildikten sonra gözlerini kaçırıp konuştu.

''Antrenmanı kaçırdık ama yemek getirdim bize.''

Arda karşısındaki adamın ne dediğini dinlemedi bile. Aklı yanağına konulan busedeydi çünkü.

''Hadi gel bir şeyler ye.''

Kafasını sallayarak yataktan kalktı. Yüzünü yıkamak için banyoya girdiğinde arkasında gülümseyerek bakan adamı bıraktı.

Kenan içinden 'uslu çocuk' diye geçirmeden edemedi.

*
Sessizce yemeklerini yerken birbirlerine kaçamak bakışlar atıyorlardı. Arda utançtan yanaklarının pembeleştiğini hissediyordu. Kenanın kendisi için neden bu kadar zahmete girdiğini anlamıyordu.

Kenan düşünceli çocuğu izlerken utandığını anlamıştı.

''Neden yapıyorsun bunları?''

Arda daha fazla dayanamayarak zihnini meşgul eden soruyu çekingen bir şekilde sordu.

''Neyden bahsettiğini anlamadım ama konu sensen bir nedene ihtiyacım olmuyor.''

Kenanın kendinden emin sesiyle söylediği şeylerle daha fazla utandığını hissetti.

Kenan ise karşısında yanakları pembeleşmiş çocuğa bakarken içinin eridiğini hissediyordu.

*

Öncelikle merhabaa. Wattpad'in erişim engelini biliyorsunuzdur. Çoğu kisi gibi bende vpn kullanarak girebiliyorum. Umarim yakin zamanda düzelir...

Oy vermeyi ve yorum yapmayi unutmayin lutfeennn🤍🤍🤍

Ay bide istediginiz sahneleri yazin lutfeeennn🥹🥹🥹

his' arda&kenanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin