"ဟား...ဟား"
ဇာနည်ရယ်နင်ဝတ်ထားတဲ့ပုံစံနဲ့အတော်လေးလိုက်တယ်သိလား။
"လိုက်ဖို့မလိုဘူး....ဒီဝတ်စုံလေးကိုမကသဘောကျတယ်ဆိုရင်ရပီ ။
"အမလေးဟုတ်ပါပီဟယ်"
ခုဘယ်ကိုသွားကြမာလဲ။
"မင်္ဂလာဆွမ်းလဲကပ်ပီးပီဆိုတော့ငါတို့မိဘမဲ့ဂေဟာကကလေးတွေကိုသွားလှူမာလေ။
"အင်းအတာဆိုသွားကြမယ်လေနောက်ကျနေပီညနေကျလဲနင့်တို့အိမ်မာပွဲအတွက်လုပ်စရာရှိသေးတယ်မလား။
"အတာကရပါတယ်ငါဒေါ်အေးကိုစီစဉ်ဖို့ပြောပီးသားပီးတော့အသိနဲနဲပါးပါးကိုပဲဖိတ်ထားတာ။
"မောင်"
"ဗျာ"
"မာမီတို့ယော"
"ပြန်သွားကြပီလေမရဲ့လူကြီးတွေဆိုတော့မနက်တည်းကထနေရတာပင်ပန်းလို့ဖြစ်မယ်။
"ဟုတ်ပါပီအတာဆိုမတို့သွားကြမယ်လေ"
"ဟုတ်မ"
ဖြူသော်နင်တို့လဲလိုက်ခဲ့ရမယ်နော်"
"မလိုက်ပဲနေမလားငါ့သူငယ်ချင်းလေးလက်ထပ်တဲ့နေ့မာတစ်နေကုန်နေမာ။
"တစ်နေကုန်မနေရပါဘူးညကျပြန်လေ။
"မောင့်!"
"မောင်ဘာပြောလို့လဲမကလဲ"
"မသိဘူးကွာသွားကြမယ်နောက်ကျနေပီ။
"ဟုတ်ပါပီဗျာ"
"မ"
"ရှင်"
"မောင်အရမ်းပျော်တာပဲသိလား"
"တူတူပါပဲမောင်ရယ်"
"လွန်ခဲ့တဲ့အချိန်တွေတုန်းကမစေ့စပ်သွားပီဆိုတော့မောင်အရမ်းခံစားခဲ့ရတာမကိုဆုံးရှုံလိုက်ပီဆိုတဲ့အတွေးကအရမ်းခံရခက်တာပဲမရယ်။
"ခုမတို့တူတူရှိနေနိုင်ပီလေမောင်ရယ်ရှေ့လျှောက်ဒီထက်ပိုပျော်စရာလေးတွေပဲရှိလာတော့မာ။
"ချစ်တယ်မ"
"တို့လဲမောင့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်။
"ဟိုအစ်မကိုကြည့်ပါအုံးမရယ်ကလေးချစ်တတ်တယ်ထင်တယ်ပြုံးပျော်နေတာပဲ။
