When An Assassin Becomes A Villainess

04

"What the... My hair!" I screamed in shock.

Agad kong tinakpan ang bibig ko dahil nagulat ako sa pagsigaw ko. Nagulat lang ako dahil sa nangyari sa aking buhok.

Mahimbing akong nakatulog kagabi at maganda rin ang gising ko pero ito ang bumungad sa akin nang tumingin ako sa salamin.

Naging kulay itim ang mahabang buhok ko. Hindi ko alam kung paano nangyari ito pero pagkagising ko ay ganito na.

I exhaled. Mabuti na lang ay walang nakarinig sa aking sigaw. Masyado akong naging over reacting dahil sa nangyari sa buhok ko.

Paano ko ito ipapaliwanag sa kay Papa? Syempre magtatanong iyon. Pero hindi ko nga rin alam kung bakit naging itim ang buhok ko.

Nakarinig ako ng katok. For sure si Rebecca na iyon.

"Come in!"

Marahang sinara ni Rebecca ang pinto. Pinanood ko lang siya hanggang sa humarap siya sa akin.

"Good morning, Milad— Shet, change color!" she suddenly screamed.

Kumunot ang noo ko. Tinakpan niya ang kanyang bibig nang napagtanto niyang sumaigaw na pala sa aking harapan. Gulat na gulat ang kanya mata.

"Forgive me, Milady!" agad siyang lumuhod sa aking harapan.

I was still bothered by her. Hindi ko kasi maiwasang mapansin ang kakaibang galaw niya kahit maayos naman ang trabaho niya. Tahimik siya pero minsan nakatitig siya sa akin at parang nagpipigil na magsalita.

Forget about my hair. I will confront her right now. Hindi ako mapanatag hangga't hindi ko nakukuha ang gusto kong sagot mula sa kanya.

"Tell me, Rebecca," I began. "Who are you really? Huwag mong subukang magsinungaling," kalmado ngunit mariin ang aking tono. Napuno ng takot ang kanyang mukha.

Napalunok siya bago nagsalita. "Do you believe in reincarnation, Milady?"

What?

She took a deep breath and continued, "I'm from another world, Milady. I died in my real world and was reincarnated here. I know it's hard to believe, Milady, but I'm tell—"

What the fuck.

I cut her off. "You're also not from this world?!" I exclaimed in disbelief. She looked shocked at my words.

"Wait... Milady. Don't tell me you're not the real Syera?" Her question was filled with confusion, her eyes still wide with surprise.

"Shit, You're also not the real Rebecca?"

Kahit litong-lito pa rin siya ay tumango siya. Halos hindi ako makapaniwala sa nalaman ko ngayon.

Napasabunot ako sa aking buhok bago tumingin ulit kay Rebecca na litong-lito din kagaya ko. Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang dalawang kamay niya na kanyang ikinagulat.

"Tell me, how did you died?  What's your real name? Tang ina, hindi ako makapaniwalang pareho pala tayong hindi galing sa mundong ito!" Hindi ko mapigilang maging OA sa harapan ni Rebecca.

Bahala na, atsaka pareho naman kami ng pinanggalingan na mundo. Ang ayos ng tulog kagabi tapos gigising lang pala akong ganito. Namomoblema sa buhok at sa rebelasyon ni Rebecca.

"Calm down, Milady," sabi niya pero nakatingin sa kawalan. "Sandale, i-process ko muna lahat, sis," bulong-bulong niya.

Stop being so overreacting, Nyxia! Pero paano na ba naman hindi ko inaasahan ito.

Akala ko ay aamin si Rebecca na isa siyang spy. Ang weird kasi ng mga kilos niya kaya hindi ko maiwasan paghinalaan siya. Alam mo na assassin things.

It turned out that she and I share the same experience. We both came to this world through reincarnation after passing away in our original worlds. It's truly unbelievable to me.