Chapter XXXVII

7.2K 232 48
                                    

Her

"Rony, paano ko ba mababalik sa dati ang kulay ng buhok ko?" I asked him as the three of us watch a horror movie in the living room.

"Anong totoong kulay ng buhok mo, ta?" Si Princess habang kumakain ng ice cream, nasa gitna siya naming dalawa at nakapokus ang mata sa telebisyon.

"Blond."

"Wow. May lahi." She said with feigned enthusiasm.

"Bibili ako ng pankulay tapos bleach." Si Rony, nasa telebisyon din ang mata. Pareho kasi nilang gusto ang horror movie. Napailing nalang ako.

"Okay. Mamaya ha? Gusto ko bumalik sa dati 'yong buhok ko." Sabi ko kaya wala sa sariling tumangk si Rony.

I sighed and stared at the television. It's been a week without Erikson and it's kind of boring. Mabuti nalang at kasama ko ang mag-ama dahil kung hindi pakiramdam ko mamatay ako sa pagkaboryo.

Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ko. I stared at my last conversation with Erikson.

From Erikson:
morning my beautiful girlfriend! Eat your breakfast :)

To Erikson:
morning! Kailan ka bibisita?

He didn't reply to my message that morning. He only replied when the clock hit noon.

From Erikson:
eat your lunch! love you :)

To Erikson:
ikaw rin. Kailan ka bibisita?

Once again, he didn't reply. Until it's six pm.

From Erikson:
eat your dinner, miss you :)

Hindi ko na siya ni-replyan. Ganyan lagi ang sinasagot niya pero hinahayaan ko. His message is becoming repitative and old. Kapag nag-iinitiate naman akong tumawag, hindi niya sinasagot. Sinasabi niyang busy raw siya. Tangina niya pala eh. Ganyan na excuse sa loob ng isang linggo?! Halata namang iniiwasan ako! 

"Tawagan mo kung hindi ka mapakali." Si Rony nang mapansin ang masama kong titig sa telepono.

"Hindi niya sasagutin." I predicted it. I don't want to get hurt if ever he doesn't answer my call again.

Nilingon ako ni Rony na salubong na ang kilay. Princess is already fast asleep on his lap. I caressed her hair and stared at her peaceful face, avoiding his scrutinizing eyes.

"Do you think he's chea—"

"Hindi 'yon. Patay na patay 'yon sa akin." I tried to joke even though something in me broke, something in me... felt a little bit doubtful.

"Iyon naman pala. Bakit takot kang tawagan siya?"

I sighed. Should I call him? I think I should at least clarify things right? Hindi iyong halos mabaliw na ako kakaisip kung ano bang nangyayari sa kaniya!

"Fine." Tumayo ako at naglakad na paalis para makapunta sa kwarto.

"Goodluck." He chuckled, I flip him off.

Nang makapasok sa sariling kwarto ay kaagad ko itong sinarado at naglakad papalapit sa kama. I sat on the bed and released a breath.

Staring at his number, I hit call.

My heart drummed loudly as the phone vibrate against my palms. My beating picked uo the each second he don't answer my call.

Found You, Cindirella (Cast a Spell Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon