BÜYÜK ÇIKMAZ [Psikolog'un Kızı]

{4 ~ Açıklığa Kavuşan Gerçekler}

Bir mezarlık vardı sırlarımı saklayan sadece yılda bir kez gittiğim ama bana bir ömür gibi gelen

"Sana yalvarmam mı gerekiyor Açelya! Kardeşinin iyiliğini hiç mi düşünmüyosun sen!" diye bağırdı Tayfun amcam

"Gerçekten sen çok iyi düşünmüşsün ya! İyleşti ama şimdi de uyanmıyo!" diye karşılık verdim bende bizim bağrışmamızı bölen Ergün ve Atlas oldu.

"Öhm öhm" diye boğazını temizledi Atlas

"Açelya nasılsın?" diye neşeyle iceri girdi Ergün

"Saol" dedim bıkkınca

Onların geleceğini unutmamın tek sebebi amcam oluyordu ama Soykamer'lerle iyi anlaşmam gerekiyordu

"Seninle önemli bir şey konuşmamız gerek" dedi gülümseyip Tayfun amcama bakarak amcam da aynı şekilde bana baktı. Ben onay verince dişarı çıkti

"Buyur" dedim artık o kadar bıkmıştım ki

"Güzelce anlaşmamız ne kadar güzel değil mi Açelya" dedi gülerekten

"Ergün uzatma" dedim en soğuk şekilde

Bir şey saklıyorlardi ama ben bilmiyordum ve bu çok sinir bozucu bir şeydi anlamsızca ona bakıp her şeyi anlatmasını bekliyordum. Gözlerimdeki bıkkınlığı anlatamazdim

"Sadece benim kötü biri olmadığımı bilmeni isterim Açelya" dedi hala pis pis gülüyordu

Atlas babasına göre oldukça durgundu bıkmışlık hissi onda da oldukça belliydi. Dalgalı saçları sıcaktan yüzüne yapışmıştı aynı benimkiler gibi olan ele gözlerindd ise hiç bir duygu yoktu

"Açelya anneni öldüren ben değildim" dedi Ergün hiç uzatmadan "Ben olsaydım elbet öğrenirdi baban beni yaşatmazdı bunu biliyosun" durakladı "bilmediğin şeyler var ve bunları zamanla öğreniceksin ve öğrenmemeyi diliyeceksin" dedi ve bana bir zarf uzattı

"Ne bu?" zarfı aldım

"Hayatını değiştiricek o kağıt ama şimdi açma"

"Ne uzattın be" dedim öfleyerek

"Açelya ne tepki verirsin bilmiyorum o yüzden biz burdayken açma" dediğinde peki dercesine zarfı masaya fırlattım

"Başka bir şey var mı?" dedim tek kaşımı kaldırıp

"Biraz birbirimizi tanımalıyız bence birer kahve içmez miyiz" dedi Ergün

Çok sinirimi bozmuştu ama ha!

Telefonu elime alıp Arda'yı aradım

"Arda benim ofisime 3 kahve gönder şekersiz olsun hepsi" dedim ve telefonu bıraktım

Kahveler gelene kadar Ergün'ün yapmacık gülüşünü ve gereksiz sohpetini dinledim. Atlas hiç konuşmadı sadece beni izledi. Rahatsız olmuştum

"Doruk ameliyatın iyi geçtiğini söyledi" dediğinde derin bir nefes aldım

"Kardeşim uyanmıyor komada" dedim sakince