kalpli sigaralar, baism.

4'

Yutkundum. Dolu gözlerimle cevap vermeye çalıştım İsmail'e.

"Ben grip oldum. Hırkayı bu yüzden kullanıyorum altında başka anlam arama. İçkiye gelince de boşluğuma geldi içtim tüm mesele bu. Hasta olduğum için de biraz bitkin görünüyorum özür dilerim çirkin göründüğüm için. Burçin'le de bi problemim yok Ryan'ın geçen gün anlattığı gibi kızlarla aynı ortamda bulunmaya dayanamıyorum ve sevmiyorum da kızları. Sana gelince sen ne zaman sohbet etmek istedin de ben reddettim ki seni?"

"Pekala altında başka anlam aramamaya çalışırım Alper. Bak herşeye tamam ama ben senle ne zaman sohbet etmeye çalışsam sen hep kaçtın. Bazen hiçbirşey söylemeden kalktın gittin yanımdan bazen öylece yüzüme baktın ama benle hiç oturup adam gibi konuşmadın. Niye Alper niye?"

"Ya İsmail ortada bişey yok sen niye durup dururken ortamı duygusala bağladın anlamadım ben problem ne?"
diye arkadan seslendi Hakim.

"Benden sakladığınız şeyi öğrenmeye geldim ben. Niye özel olarak benden saklanıyor birşeyler?"

Hakim yanımıza geldi ve konuştu.

"Barış bugün bana Burçin'le arasının niye iyi olmadığını anlattı. Ve ben üzülmemen için sana anlatmak istemedim."

"Niye iyi değilmiş? Bana aldatıldığını söyledi. Bu yüzden kızları sevmediğini."

"Ya sende mi biliyordun? Ben bilmiyorsun sanmıştım. Ama belli ki Barış sana daha önce söylemiş."

Hakim öyle bir yalan söylüyordu ki İsmail'in yerinde olsam hiç sorgulamadan inanırdım. Mimikleri o kadar gerçekçiydi ki anlatamam.

İsmail yavaşça başını salladı. Bu sırada Sebastian arkadan seslendi.

"Ya bu aralar ortamımız çok gergo parti falan mı ayarlasak?!"

"Sana partilerin ortamdaki gerginliği azaltacağına inandıran şey nedir Sebo?"
dedi Kerem.

"Aslında fena olmaz ya. Kafa dağıtırız biraz uzun zamandır eğlenmiyoruz."

Altay Sebastian'ın fikrini onaylarken Burçin'in gözleri benim üzerimdeydi.

"Eee sen ne düşünüyorsun Barış?"

Burçin'in bana seslenmesiyle irkildim. Anlık bir gerginlikle ters cevap verdim.

"Sanane."

İsmail bana garip bakışlar atmaya başlamıştı. Rahat bir nefes alıp cümlemi düzelttim.

"Yani... Ben şey... Pardon ortamın gerginliğinde kaldım ben ya. Gelirim yani neden olmasın?"

Herkes onay verdikten sonra akşam için bizim evde parti ayarlamıştık. Lanet olsun, kalabalıktan nefret ediyordum. Okuldan birkaç arkadaşımız daha gelicekti. Yine Sebastian'ın isteğiyle Ryan'ın ayarladığı sıkıcı partilerden biriydi işte. Sebastian eğlenmeyi seviyordu. Altay da Kerem'le yiyişmenin peşindeydi, Kerem sarhoş olmadıkça Altay'a pas vermiyordu. Burçin'i de ne bileyim işte, İsmail kabul etti diye gelmek istiyor sanırım. Odamdan çıkacağımı düşünmüyordum, sarhoş İsmail'in Burçin'i nasıl yediğini izlemek istemiyordum. Lanet olsun ki şu evde ne kadar insan varsa hepsi sarhoş olunca partnerleriyle yiyişiyordu. Benim partnerim olmadığı için genelde izleyen taraf olurdum. Sarhoş olsamda alışkın olduğumdan aklım başımda oluyordu zaten.

Hakim, İsmail ve Burçin gidince ben hariç herkes hazırlıklara başladı. Bende napayım işte bu karanlık görünen yüzümü düzeltmek için birşeyler düşündüm. Sebastian'ın kapatıcısını kullandım. Böyle şeyler kullanmaktan nefret ediyordum ama yüzümün böyle görünmesi hoşuma gitmiyordu. Özel olarak kıyafet seçmedim, altımda normal bir şort, üstümde bir tişört ve ince bir hırka vardı. Akşam olmadan dövmeciye uğradım. İki kolumun da tamamını dövmelerle kaplatıp yaralarımı kapattım. Dövmeci bana acır gibi bakmıştı. Hırka kullanmayı bırakmak güzeldi. Hava çok sıcaktı ve nefret ediyordum hırka giymek zorunda olmaktan. Bu dövmeler bende ne kadar hoş durdu bilmiyorum. Evdekiler bende garip durduğunu söylemişlerdi. Ama yapacak bişey yoktu, bi gün biri bana yaralarımı kapatan şeyin dövme oldugunu söylese imkanı yok inanmazdım.